Ik ben de gelukkige dat ik zwanger mag zijn.
Op zich nog heeeel pril, maar wel al belangrijk om over bepaalde dingen na te denken.
Morgen belt de vk mij voor de 1ste afsrpaak.
Ik las op de site van die vk dat je normaal gesproken met ongeveer 9 weken voor de 1ste keer komt.(bij mijn 1ste 2 kids was dat nog 12 weken)
Maar… ik ben 36 en heb 2 kids met ziekte/handicap en twijfel dus ontzettend over een vlokkentest of vruchtwaterpunctie.
Ik heb al op internet gelezen dat je voor een vlokkentest snel moet zijn, want ze doen hem rond de 10-12 weken en je moet nog 2-3 weken ervoor komen voor het een en ander.
Ik twijfel zo ontzettend; ik denk zelf dat ik een gehandicapt kindje nog wel aan zou kunnen, alhoewel het wel heftig zal worden met al 1 kindje met pdd nos/adhd. Daarnaast, kan ik het zijn/haar zusje aandoen om 2 zorgen brusjes te hebben? Hoe wij ook ons best doen haar ook veel aandacht te geven(en dat krijgt ze ook best met haar coeliakie)toch is het moeilijk voor haar om te zien dat haar broer bijna alle aandacht opeist(komt echt door zijn autisme, kan hij niets aan doen).
MAAR!!! Die onderzoeken geven weer grote kans op een miskraam. In dat opzicht zou ik willen kiezen voor een vruchtwaterpunctie, want dan is de kans het kleinst, maar dan is de baby al ruim 20 weken als je de uitslag krijgt, heb je hem al gevoeld en dat maakt de beslissing nog moeilijker. Met de vruchtwaterpunctie heb je meer kans op een miskraam, maar dan heb je al met een week of 12-14 de uitslag.
En dan… wat ga ik daar dan mee doen? Als ik foto’s zie van downkindjes kan ik alleen maar genieten van die pretgezichtjes, doe ik het alleen maar voor mijn dochter? Of ben ik zelf ook bang dat ik er weer een zorgenkindje bij krijg??
Kortom, ik kom er niet uit en ik denk ook niet dat jullie voor mij kunnen beslissen, maar misschien zijn hier wel mama’s die voor de keus stonden van een screening en het wel of niet hebben gedaan en zo ja, wat met een minder fijne uitslag!!!
WIj hebben gekozen voor een vlokkentest. Reden, onze 1e zoon had trisomie 18 , niet met leven verenigbaar WIj wilden absolute zekerheid dus geen kansberekening.
Waarom wij voor vlokkentest hebben gekozen omdat je nog gecurreteerd kan worden mocht de uitslag niet goed zijn. Bij vruchtwater punctie moet je normaal bevalen.
Wij hadden kleiner dan 1% kans op herhaling of een andere chromosoom afwijking.
Was de uitslag bij ons niet goed (alle chromsoomafwijkingen) dan hadden wij de zwangerschap afgebroken. Iedereen zegt altijd down kinderen hebben een mooi leven, kunnen vaak goed meedraaien op school. Ja die heb je idd, meestal hebben de kinderen behoorlijke hartafwijking , nierafwijking longen niet volgroeid, wilden wij dan weer het risico lopen het kindje te verliezen want het gaat niet altijd over een leien dakje. Ziekenhuis in ziekenhuis uit. Die angst en zorg kunnen wij op dit moment niet opbrengen. Klinkt voor sommige hard maar wij wilden dat niet. Met hogere leeftijd heb je hogere risico op alle chromosoom afwijking dus ook nummer 18 en 13 , veel mensen vergeten dat nog wel eens.
Ik kan je niet helpen met een beslissing , wil je wel heel veel sterkte wensen met de keus.
Heftig Karin,
Ik wil je veel sterkte wensen met het verwerken en uiteraard veel geluk met jullie aankomende nieuwe spruit.
Inderdaad, je kan mij niet helpen met de beslissing, maar jouw verhaal zet mij wel weer verder aan het denken. :think: Dank je wel… :thumbup:
wat ons heeft doen beslissen te kiezen om geen prenatale screening te doen is het feit dat we minder kans hadden (ik was in de “risicoleeftijd” toen ik zwanger werd van Jelmer) op een kindje met een afwijking dan kans op een miskraam door een vruchtwaterpunctie/vlokkentest.
En dan nog… een “goede” test garandeert niet dat er later in de zwangerschap, of tijdens de bevalling, niet iets mis kan gaan.
Het zijn lastige keuzes, wat je ook kiest; het is denk ik belangrijk vooraf te bedenken wat je met de informatie gaat doen als je wel laat testen.
Je hebt idd niet niet de garantie op een gezond kindje enige wat je hebt is dat je 100% zekerheid hebt van de chromosomen