Afgelopen mei is mijn spiraal verwijderd en tot onze grote blijdschap, waren we direct zwanger. De uitgerekende datum was 27 februari 2009. Helaas eindigde deze zwangerschap in een miskraam. Het eerste bloedverlies was op 3 juli en op 7 juli verloor ik het vruchtje. In het ziekenhuis werd op 7 juli een echo gemaakt en bloed geprikt om te kijken hoe hoog het hCG nog was. M’n baarmoeder was helemaal schoon en het hCG was nog maar 39,8. Hiermee werd een EUG uitgesloten.
Op 17 juli deed ik opnieuw een zwangerschapstest, om te kijken of het hCG verdwenen was, om zeker te weten dat bij een volgende positieve test dit kwam door een nieuwe zwangerschap. De test was gelukkig negatief en de volgende ochtend voelde ik m’n eisprong. De dag daarop, kreeg ik vreselijk last van maagzuur en misselijkheid en ik vermoede, dat er de dag daarvoor wellicht een bevruchting had plaatsgevonden. Omdat ik enorm gevoelig ben voor veranderingen in mijn lijf, was deze kans redelijk groot, ook omdat we de avond ervoor hadden geklust :mrgreen: . 's Avond had ik ineens een klein beetje roze aan m’n wc-papiertje en werd mijn vermoeden dat er een bevruchting plaats had gehad steeds groter. De dinsdag daarop (4 dagen na de eisprong), had ik ineens een dag een bloeding en heb ik op advies van het zkh een zwangerschapstest gedaan. In eerste instantie leek deze negatief. Twee dagen later deed ik opnieuw een zwangerschapstest en deze was duidelijk positief. Achteraf bleek ook de test van die dinsdag licht positief. (beide matcare testen) Zaterdags (8 dagen na de eisprong, zwangerschapsduur 3+1) kreeg ik opeens vreselijke buikpijn en ben ik in het ziekenhuis geweest. Hier bleek de zwangerschapstest ineens negatief en op de echo zag men alleen dik baarmoederslijm (13 mm :shock: ) Er werd me verteld, dat ik niet zwanger was, maar dat ik alleen een hevige menstruatie zou krijgen. De positieve test die ik had, zou wel vals positief zijn. Ik kon het niet geloven.
De maandag daarop, besloot ik om opnieuw een zwangerschapstest te doen, alleen nu eentje van CB. Deze test was wederom goed positief en ik werd helemaal gek. Van de huisarts kreeg ik de volgende dag een labbriefje om bloed te laten prikken op hCG. Het hCG was op het moment van prikken iets van 34 en dit zei mij genoeg: ook deze zwangerschap zou niet goed gaan en eindigen in een miskraam. Enige tijd later begon ik last te krijgen van bruinverlies wat na ongeveer een week over ging in bloedverlies. Na een kleine week bloedverlies te hebben gehad, twee kleine vruchtjes en een vliesje te hebben gevonden, had ik nog een week last van spotting.
Na 2 miskramen, besloten we om even een maandje rust te nemen, zodat ik geestelijk en lichamelijk tot rust zou kunnen komen. We gingen dus noodgedwongen maar cd-tjes gebruiken. Op een gegeven moment, dacht ik mijn eisprong te hebben gehad en dus konden we de cd-tjes laten liggen. Totdat ik twee dagen daarna ineens weer vreselijk misselijk werd en last van maagzuur kreeg. De misselijkheid werd in de dagen daarna alleen maar erger en ook mijn (.)(.) werden ( . )( . ) en gevoeliger. Vlak voor NOD namen de klachten af en op (ik meen NOD) had ik een vaag positieve test… maar ik begon ook al bruine troep te verliezen. Weer een VMK dus 
.
Ook de cyclus hierna, heb ik dezelfde klachten gehad, maar ook nu dienden de :twisted: zich alsnog 17-18 dagen na de eisprong aan en had ik wederom een rare menstruatie.
De laatste cyclus was mijn EDLM op 6 oktober. Omdat hubbie een lang weekend weg was met zijn werk, schreef ik deze ronde eigenlijk af, want “klussenâ€? voor die tijd, zou vast niets worden en het moest ook geen “moetjeâ€? worden, want “klussenâ€? doen we, omdat we er zin in hebben. Totdat…. ik in de loop van de derde week, ineens toch last van maagzuur kreeg en licht misselijk werd. De misselijkheid nam alleen maar toe en dus daarmee ook mijn hoop dat het toch weer raak zou zijn en je de hoop hebt, dat het nu eens een keertje gaat blijven zitten. Drie dagen voor NOD deed ik een test en deze was heel vaag positief. YES, het was alweer raak. Totdat…. ik een dag na NOD ineens een klein beetje last van bruinverlies kreeg en mijn misselijkheid e.d. ineens over waren en een digi test van CB “niet zwangerâ€? aangaf. Ik kon wel janken, het ging weer mis. Alle tekenen wezen hierop en alle voorgaande keren, was het exact zo verlopen. Maar…… het bruinverlies werd minder en stopte na 2 dagen en ik werd weer licht misselijk. :think: Hoe kon dit nou? Ik dus weer een test gehaald (nu van KV) en deze was weer licht positief. Ik snapte er helemaal niets meer van. Ook twee dagen later was een Predictor test goed positief met middag urine. Maar een paar dagen later…. waren mijn misselijkheid en gevoelige ( . )( . ) ineens over… helemaal weg. Ook kreeg ik vreselijke buikpijn aan één kant van mijn buik en pijn in m’n bovenbenen en m’n hele rug. Ik werd panisch, had dit de afgelopen maanden te vaak meegemaakt. ’s Avonds werd de pijn in m’n buik alsmaar erger en ik heb toen het ziekenhuis gebeld. Omdat ze op de hoogte zijn van mijn voorgeschiedenis, mocht ik direct komen.
In het ziekenhuis aangekomen, werd er een (normale) zwangerschapstest gedaan. Deze was positief en er werd uiteindelijk ook bloed geprikt, om te kijken of ze konden achterhalen waar m’n buikpijn vandaan kwam. M’n bloedwaarden waren goed en er was dus geen oorzaak te vinden voor mijn buikpijn. Daarom werd er ook nog een echo gemaakt en op de echo was dik baarmoederslijm te zien, maar ze twijfelden, of er ook een zwangerschapsring aanwezig was. Omdat ik vreselijke buikpijn had en ze niet met zekerheid konden zeggen of de zwangerschap in m’n baarmoeder zat, moest ik uiteindelijk afgelopen vrijdag terug komen voor een echo en om bloed te laten prikken. Aan de hand van het hCG, zouden ze kunnen bepalen wat ze op dat moment zouden moeten kunnen zien.
Voordat de echo werd gemaakt, heb ik bloed laten prikken en de uitslag daarvan, zou ongeveer een uurtje op zich laten wachten. De echoscopiste die de echo maakte, wist mij uiteindelijk te vertellen dat ze een zwangerschapsringetje zag. De uitslag van het bloed, liet daarna nog anderhalf uur op zich wachten maar toen deze binnen kwam, was ik enorm blij. Het hCG was in ongeveer 56 uur tijd verdrievoudigd. Dit was dus meer dan prima.
Nu moet ik op 24 november nogmaals terug voor een echo. Het blijft spannend, want zwangerschapskwaaltjes, heb ik dus niet meer. Hoewel…. ik ben vreselijk moe……
Op een roze wolk… zit ik echter nog steeds niet. Ben nog veel te bang dat het toch mis gaat. Maar, zolang er geen bloed is…. blijven we hoop houden 
Nou nog een keer gefeliciteerd ICL!! Ik voor je dat het dit keer allemaal goed blijft gaan!
En iedere zwangerschap is anders, dus geen zw-verschijnselen zegt niet zoveel. Geniet er maar van!!! :dance: :dance:
Wel heel fijn van het zh dat ze je zo goed hebben geholpen en niet in onzekerheid hebben laten zitten. Was dit in het VU of in je “eigen” zh?
jemig meis…wat hebben jullie voor zware maanden achter de rug…
ik hoop dat jullie deze keer het geluk aan jullie zijde hebben en er een mooi kloppend hartje te zien is de 24e
:hug:
pff wat een verhaal :hug: ik ken het, wel makkelijk zwanger worden, niet zwanger blijven… 
maar nu ligt er wel een heerlijk mannetje naast me in de box te slapen :inlove:
veel succes de 24e!! :hug: :-*
:hug: Ik duim voor je meid!!! Laat dit nou gewoon eens een keer goed gaan
@Pupke wrote:
Wel heel fijn van het zh dat ze je zo goed hebben geholpen en niet in onzekerheid hebben laten zitten. Was dit in het VU of in je “eigen” zh?
Dit was in m’n “eigen” ziekenhuis. Ik heb daar ook aangegeven, dat mocht het toch weer mis gaan, dat we dan naar de VU gaan voor onderzoeken en niet meer terug komen in dit ziekenhuis, ook door de ervaringen die ik heb gehad de afgelopen keren (er is me letterlijk gezegd, dat 2 of meerdere MK-en achter elkaar, zonder normale cyclus er tussendoor, niet mogelijk was. De tweede keer is me zelfs gezegd, dat ik helemaal niet zwanger was… hoewel het een paar dagen later dus wel aangetoond werd door een bloedtest). De gyn die me vorige week zag, had daar alle begrip voor, want ook zij vond het niet normaal zoals er met me was omgesprongen. Ik heb dus ook direct afgelopen vrijdag aangegeven, dat ik haar als gyn voor m’n controles wil als het goed gaat
.Mocht het voor 3 december toch nog weer fout gaan, dan heb ik dan gelijk een afspraak in de VU (die had ik nl. al gemaakt
)
Och, zo herkenbaar. Ik wil je als eerste wel een voorzichtige felicitatie geven. Maar dat gevoel van een roze wolk, die kwam bij mij ook veel later.
Voor Lana heb ik een miskraam gehad. Toen zwanger van Lana. Daarna een miskraam met 2,5 maand, toen weer zwanger wat uiteindelijk een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was. Toen werd ik weer zwanger en 3 dagen na de positieve zwangerschapstest verloor ik weer bloed. Men wat heb ik in onzekerheid gezeten. Die onzekerheid heeft geduurd tot de 16de week.
Ik voor je dat het dit keer wel goed gaat :hug: :hug:
ICL even dikke knuf voor jou!! wat een onzekerheid allemaal!! Ga duimen dat alles goed gaat deze keer
Nu ik je hele verhaal in een keer zo lees, krijg ik een brok in mijn keel…
Wat een ellende heb je gehad de afgelopen maanden…
Een heeeeele dikke :hug: van mij en ik blijf voor je duimen de komende tijd!!! :thumbup: :thumbdown: :thumbup: :thumbdown: :thumbup: :thumbdown:
ik duim heel hard voor je mee!
die onzekerheid zal nog wel ff blijven :hug:
ICL Gefeliciteerd en ook een :hug:
Die onzekerheid word je gek van!!! Maar so far so good he!!!
We duimen :thumbup: :thumbdown: :thumbup: :thumbdown:
Je verdient het!!!
ICL…zeker als je het allemaal zo op een rijtje ziet staan…meid wat heb jij de afgelopen maanden voor je kiezen gehad (en je mannetje natuurlijk ook!) Ik begrijp hoe onzeker je bent over hoe het verder zal gaan.
Voorlopig gaat het goed en ben je gewoon zwanger van een wondertje in je buik!!!
Gefeliciteerd meid en geniet van het moment! En ik duim voor je dat dit wondertje nog de benodigde aantal weken in je buik zal groeien tot een mooi mini-mensje!
Zorg goed voor jezelf! :-* :-* :hug:
Jeetje joh…ik zie je hele verhaal nu pas voor het eerst op een rijtje…wat heftig… :hug: :hug: :hug:
Maar deze keer…
Ik duim en hoop heel hard voor je!
:-* :-* :-*
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Miijn duimen draaien op volle toeren voor jullie meid :thumbup:
Maar kan me alle spanning en onzekerheid wel enigsinds voorstellen,na alles wat je al voor de kiezen gehad hebt.
Dikke knuffel voor jullie :hug: :hug: :hug:
:hug: :hug: en Dat het blijft zitten en dat je straks een mooie echo krijgt!!
Liefs, Dores.
Wat eenv erhaal ICL. De hormonen bij jou die zitten echt op een achtbaan.
Maar we zullen nog wat extra :thumbup: :thumbdown: :thumbup: :thumbdown:
Groeten
Isle
Hee ICL, wat een spannende tijd zeg.
Deze zwangerschap van jou lijkt qua begin op die van mij (we hebben toen ook nog een tijdje pb-contact gehad)
Ik hoop voor je dat je deze zwangerschap in goede gezondheid uit mag dragen. En dat alle ellende nu beloond word met een prachtig gezond kindje!
Ik ga voor je duimen meid!!!
Ik ga ook heel hard duimen dat het deze keer wel allemaal goed mag gaan, dikke knuf voor jou :hug:
ICL, wat vreselijk spannend allemaal :shifty:
Ik ga ontzettend voor je duimen dat dit ukje lekker op zijn plekje blijft zitten :thumbup: :thumbdown: :thumbup: