Yanniek is nu 8,5 maanden. Een heerlijk en gezellig kereltje overdag, maar de nachten zijn een ramp 
. Yanniek gaat 's avonds rond 8.45 naar bed en laat zich dan na even wiegen op de arm en een liedje lekker wegleggen. Hij slaapt dan meestal door tot een uur of 1. En dan begint het feest…Gemiddeld 4 a 5 keer per nacht wordt hij wakker. Hij huilt dan even, 1 van ons gaat er heen, geeft speentje terug en hij slaapt weer verder. Voor 1 á 2 nachten, misschien zelfs een week is dit nog te doen, maar dit is echt al weken aan de gang. We zijn er inmiddels wel achter dat een dag met veel indrukken het probleem 's nachts verergert, we proberen daarom de avonden voor hem zoveel mogelijk hetzelfde te laten zijn. Laten huilen is hier in huis géén optie, we horen het even aan maar het gaat al snel over in dramatisch huilen. En van dramatisch naar hysterisch. Dit vinden wij te ver gaan. Het is volgens mij niet puur aandacht willen, maar even gerustgesteld willen worden. Een speen en een aai over de bol zijn meestal genoeg.
Het probleem is echter dat deze nachten me aardig beginnen op te breken. Heeft iemand misschien nog ideeën die wij kunnen toepassen? Of kan iemand mij gerust stellen dat deze periode echt weer over gaat? Onze oudste heeft ook zo’n periode gehad, maar niet zoveel en zolang als het bij Yanniek duurt. We hebben kindival in huis, maar dit lijkt eerder het tegenovergestelde effect tehebben, terwijl het voor
joël een uitstekend hulpmiddel was om deze periode door te komen. Ik hoor het graag!
O, ik ken het probleem… (en nu weer, maar dat komt door kiezen/tanden en bijbehorende verkoudheid)
De oplossing was hier toch… laten huilen. :oops: Wat bleek namelijk: omdat WIJ steeds kwamen om een speentje en aai over de bol te geven, had ze ons ook nodig om in slaap te kunnen vallen. Als ze een keertje wakker werd 's nachts, kon ze niet meer zelf in slaap vallen en begon ze dus te huilen. Na een paar nachten van ‘laten huilen’ (niet tot in het oneindige, maar wel de hysterische huil :oops: 
men wat was dat erg) had ze het door, en kon ze bij nachtelijk wakker worden ook weer zelf in slapen.
Tot een week geleden was het zelfs zo dat ze eigenlijk niet meer wakker werd 's nachts (haar bedje was ook een veilige plek geworden zonder dat papa of mama er bij was).
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal. Ik ben één van de laatsten die het ‘laten huilen’ aanraad, maar in onze wanhoop bleek dat toch de oplossing.
ik had ergens gelezen dat kindjes door dromen wel eens wakker worden ‘s nachts. Ze weten dan even niet meer waar ze zijn, zijn hun oriëntatie kwijt. Door dat wij steeds binnen no time aan haar bedje stonden, zeiden wij eigenlijk: het klopt, je bedje is eng, alleen in het donker zijn is eng, wij zijn er om je te troosten’. Nu kan ze zichzelf ook ‘troosten’ en weer lekker verder slapen.
Heb het hier ook gehad!!
Nu, na bijna een jaar, slaapt hij weer gewoon lekker door 's nachts! (met een tussenpoze dat hij ook goed sliep, maar de rest… drama!!)
Kon er altijd 5 a 10 keer per nacht uit! En ik kan je zeggen dat dat je opbreekt!!
Eigenlijk hier niks gedaan, veranderde vanzelf! :thumbup:
Succes! :-*
Misschien kun je proberen een speen- of spuugdoekje door de speen te doen zodat hij zelf 's nachts gemakkelijker zijn speen kan pakken? Bij ons hielp dat.
Isabel was ook een onrustige slaper en had ons ook vak even nodig s’nachts.
Wij gingen wel naar haar toe…altijd! Laten huilen en dus overstuur worden tot kokhalzen aan toe was geen optie. (zij wilde geen speen)
Het was een zware periode, maar echt het gaat over, alleen weet je nooit wanneer precies. Bij Isabel heeft deze periode langer geduurt als bij Jasmijn, die had het maar even gelukkig.
Sterkte, ik weet dat het zwaar is!
Hoi!
Wij hebben het met Olivier ook gedurende ongeveer 1 maand gehad. Toen op een ochtend van 5 tot half 6 laten huilen (vreselijk!!!)
en toen was het OVER…
Nu slaapt hij heel goed van 8 tot 8…
Succes ik weet dat het zo rot is als je je echt geen raad meer weet van de moeheid… :hug: :hug:
Groetjes, Marie-Jeanne
Celiza heeft het ook de afgelopen weken gehad!
Ze sliep ook nog bij ons op de kamer dus als ze huilde was het ergggggggggggg want een meter naast je is :shock:
Ook wél getroost…
Ook nÃet getroost…
Soms werkte het 1 of ander…
Maar het is een ‘‘sprong’’ (o ik heb zo een hekel aan dat woord :shifty: )
Probeer niet direct te gaan…je hebt huilen en huilen…
Dromen doen ze nu ook…
En misschien tandjes?
Celiza is nu sinds 3 nachten bij haar broer op de kamer,eerste nacht nog huilen om half 5…toch na veel op en aan huilen om 5.15 gevoed en terug gelegt.
En nu ineens :eh: stil…van 20u tot 7u :eh:
Ik was klaar met bij ons op de kamer slapen…zij blijkbaar ook…
Of het ‘‘sprongetje’’ is gewoon gemaakt :lol:
8)
Bedankt voor de reacties! Vooral dat het uiteindelijk weer over gaat doet me goed. Ik denk ook dat het komt doordat Yanniek zo ontzettend veel leert in een hele korte tijd. Hij kan ineens stevig zitten, zijn benen gestrekt houden als je hem wilt laten zitten (pfffff) en heeft echt heel veel belangstelling voor zijn omgeving en begrijpt dat hij daar ook invloed op kan uitoefenen.
Vannacht heb ik hem in eerste instantie steeds het speentje teruggegeven, maar daarna wilde hij nog niet slapen. Hij viel de laatste 2 dagen steeds in slaap als hij gewiegd werd, en dat werd blijkbaar al snel een gewoonte…Gewoon in slaap komen lukte eerst 's nachts nog wel met een aai over de bol en speen terug, maar gisternacht en vannacht echt niet. Ik heb er (voor het eerst dat ik moeder ben) voor gekozen om hem steeds even te laten huilen (ik kon gewoon niet meer was zooooo moeeeeee). Na nog eens een uur verder te zijn waarin ik om de 5 minuten even naar hem toeging, heb ik hem bij me gepakt in bed. Daar heb ik hem ook weer gewoon neergelegt en toen werd dus echt heel duidelijk dat hij moeite heeft zelf in slaap te vallen. Hij heeft heel lang heen en weer gedraaid en gedaan voor hij sliep. Gelukkig huilde hij niet (ik wel van vermoeidheid…).
Vanmorgen heb ik ook doorgezet. Ik heb hem met een aai en een knuffel wakker (maar wel moe) in zijn bedje gelegd. Na 10 minuten huilen is hij vanzelf in slaap gevallen. Vanmiddag heb ik het ook hetzelfde gedaan, maar ben toen het gewone huilen in hysterisch dreigde over te slaan even heen geweest en speen teruggegeven en weer een aai over de bol en meteen weer weggelopen. En daarna viel hij meteen in slaap en heeft anderhalf uur geslapen. Net heb ik hem ook weer op bed gebracht, en het hele ritueel weer exact hetzelfde gedaan, en heeft hij alleen maar heel even gemopperd en slaapt nu! Ik hoop zo dat hij vannacht ook eens wat minder komt 
.
Ik weet dat het jochie er niets aan kan doen en ik verwijt hem ook niets hoor! Ik hoop niet dat dat zo overkomt! Ik ben alleen even op zoek naar iets wat voor ons beiden het beste werkt…
Oja, een spuugdoekje hebben we al aan de speen, dat helpt helaas niet. Ik heb nu ook meer het idee dat Yanniek wakker wordt, dan zijn mond opendoet om zich even te laten horen en dat dan de speen eruit valt…
Bedankt voor het meedenken en de steun! Ik laat nog wel weten hoe het gaat de komende tijd.
Succes meis…
Ik weet wel dat ze nu dromen…maar ook dat ze zelf moeten leren in hun REMslaap te komen!
Probeer idd aan het ‘‘huilen’’ te horen of hij het alleen kan of niet…anders ga je ook (zoals het wiegen…zou ik niet doen :shifty: ) nu dingen aanwennen…op deze leeftijd is dat nu eenmaal wél zo dat ze iets slimmer zijn dan een ienimini baby 
Volg je gevoel…
Als je hem soms laat mopperen (doe ik nu ook,ik hoor wel of het paniek of mopper is) jij voelt wel aan je radartjes of het nodig is om heen te gaan…soms moet je idd een cirkel doorbreken!
Ik hoop dat het snel ‘‘over’’ is…en tuurlijk snap ik dat je gewoon moe bent…Celiza heeft het precies ook met ongeveer die leeftijd gedaan…
Ze slaapt nu bij haar broer op de kamer dus…
Vannacht was er een beetje gemuts…ze krijgt nog een tand :thumbdown: (nr 8 en hopelijk even de laatste ) maar de andere nachten ging het goed.
Ook na een rij tanden (nr 4,5,6,7 :shock: ) had ze veel onrustige nachten en gemuts en gehuil…en idd ook hysterisch :o terwijl ik dan wel bij haar was…en nét toen ik het niet meer wist wat ik nog meer kon doen…was ze het over :eh:
Dus hoop is er zker meis!!
Succes!!!
:hug:
Sarah heeft ook zo heel veel gehuild 'snachts en op aanraden van de wijkvpk van het cb laten huilen. We hebben er een boekje over gelezen waar nuttige dingen in stonden maar ik vond het soms ook erg overdreven. Toch heeft het goed geholpen, na een paar nachten sliep ze snachts door en na 3 weken huilt ze ook de avonden niet meer, soms als ze ergens wakker van wordt. Vond het heel erg moeilijk om vol te houden, maar we legde haar op bed om 19 uur en dan keken we alleen nog door een kiertje en gingen niet meer naar binnen.
Maar daarvoor hebben we wel een aantal onderzoeken gedaan en naar een osteopaat geweest, ik wilde zeker weten dat het niks lichamelijks was.
We hebben trouwens ook meteen de speen afgeleerd, ze taalt er nu niet meer naar!
En dat oververmoeid zijn en niet in slaap kunnen komen heeft Sarah ook, ze moet echt ‘rustuurtjes’ hebben wil ze rustig in slaap kunnen vallen. Juist omdat ze zo actief is en het lijkt alsof ze geen slaap nodig heeft is zo verradelijk, ze wordt dan helemaal overprikkeld en gaat dan heel hard huilen. Nu ligt ze 2 tot 3 keer verplicht op bed, meestal slaapt ze dan na 5 minuten huilen wel.
Succes ermee, ik hoop dat het snel over is!!
Ik kan me voorstellen dat dat erg vermoeiend is, wij hebben het in mindere mate gehad, en ik was al bekaf.
Nu laten we een lampje branden, en het gaat een stuk beter! Misschien dat dat bij jullie ook helpt?
Hoi,
Oftewel het helpt nog niet echt…en ik heb wat informatie opgezicht waarbij ik erachter kwam dat er 3 methodes zijn. Waar ik nooit bij stilgestaan heb is dat Yanniek wel eens verlatingsangst zou kunnen hebben…TJa en dan voel ik me best even dom, want bijna iedereen lijkt te weten dat dat bij deze leeftijd hoort…Onze oudste heeft hier nauwelijks last van gehad, maar bij Yanniek lijkt het dit toch wel te zijn…Want als we gewoon bij hem zitten en geen aandacht verder geven, gaat hij toch slapen. Maar als we de kamer uit zijn dan gaat het weer mis. De heen en weer lopen 's nachts om de 5 minuten trek ik niet. Het komt net uit dat mijn man afgelopen week met een zware baan is begonnen waardoor ik de nachten alleen moet doen. Want Yanniek blijft 's nachts steeds wakker worden…En nu las ik een artikel in de Margriet waarin een moeder vertelde dat ze 's nachts 4 keer eruit moest al 3 :shock: jaar lang! Wow dan zalt me de moed toch in de schoenen…gelukkig stond er een advies bij hoe het werkt bij zo’n uk en hoe je het stap voor stap weer een veilig gevoel kunt geven. Wij hebben er voor gekozen Yanniek nu weer naast ons bed te laten slapen, dat scheelt iig een hele hoop heen en weer geloop. Dat had ik al eerder bedacht, maar dacht dat ik hem dan juist leerde om niet zelf te kunnen slapen. Maar dat blijkt gelukkig niet zo te werken. Vanavond is de eerste nacht dat we het zo doen. De rest van het slaapritueel doen we overigens wel strak hetzelfde, alleen het bedje is verplaatst en nu blijven we 's avonds even bij hem zitten tot hij slaapt. En dat gaat gelukkig vrij snel.
Vannacht doet mijn man Yanniek, zodat ik eindelijk eens meer dan 3 uur achter elkaar kan slapen. Als hij weer veel wakker is dan ga ik op het bed van mijn stiefdochter, want eerlijk gezegd ben ik nu na zo’n week echt geradbraakt…Bij deze een applaus voor de alleenstaande ouders, mijn waardering voor hen was al groot maar is nu helemaal gestegen!
Ik houd jullie weer op de hoogte!
Owja tandjes spelen ook een rol denk ik…In zijn bovenkaak zijn al 3 tanden te zien die op doorkomen staan…daar moet dat jochie haast wel last van hebben, we hebben daarom de chamodent ook maar weer te voorschijn gehaald.
Ik ga zo proberen te slapen, ik hoop dat julie nog iets kunnen breien van mijn bericht, het is ff chaos van vermoeidheid in mijn bovenkamer :?
Hoe gaat het nu?
Slaapt hij al wat beter?
Het gaat goed 
! Hij slaapt nu in zijn bed naast mij en hij slaapt de afgelopen 2 nachten goed met 1 keer ff wakker van een nare droom (denk ik want hij werd overstuur wakker). Ik tank weer wat bij 
en ik hoop dat dit zo doorzet .
En nu maar hopen dat het zo doorgaat, kan je tenminste weer even bijkomen!
:doh: :doh: :doh: Niet te geloven, afgelopen 2 nachten was het weer mis…Maar meneertje heeft zijn neus nu wat verstopt en is weer heel onrustig. Dus het is weer een kwestie van doorzetten. Wel scheelt het enorm dat ik hem naast me heb. Ik kan hem zo ff geruststellen en speentje teruggeven. Het geeft me iig wel meer energie op deze manier als op de andere. Maarrrrrr neemt niet weg dat ik met smart zit (lig) te wachten tot hij het echt doorkrijgt dat 's nachts slapen blijven betekent.
Wordt vervolgd…