Afgelopen woensdagmiddag werden de bloedingen iets meer, en ik kreeg erge buikkrampen, waardoor ik op mijn werk een uurtje verlof heb moeten nemen. Ik voelde me zo slecht, en was bang dat ik nu ter plekke een miskraam zou krijgen op mijn werk.
Thuisgekomen heb ik een potje gejankt, ook van de pijn, en ik dacht dat het misging nu.
Intussen al 3 paracetamol ingenomen tegen de pijn, heel veel naar de w.c. geweest, en op een gegeven moment werd het bloed slijmeriger, glibberiger. Ik wilde met wc papier afvegen, en toen kwam er een groot bloedstolsel mee. Ik ben heel erg geschrokken, en heb meteen mijn vriend geroepen, ik heb het wc papier met stolsel op het wasbakje gelegd, want ik wilde het bewaren voor de gyneacoloog.
Mijn vriend heeft het in een plastich zakje gedaan, want ik kreeg het niet klaar. Volgens mij zit er weefsel bij, en ik denk dat dit het kindje was met alles er op en eraan, wel niet echt herkenbaar. Was zoveel bloed aan.
Ik dacht dus gelijk dat de miskraam had doorgezet nu. Ik was en ben er kapot van, ben mezelf niet, ben heel verdrietig dat het weer misgegaan is, en vraag me af waarom dit mij steeds gebeurd. Wat doe ik verkeerd, wat is er mis met mijn lichaam???
Ik rook al 9 weken niet meer, ook daar ligt het nu niet meer aan.
Ik had vorige week al een afspraak gemaakt bij de gyn. Daar kon ik vanmorgen terecht.
De gyn. heeft een inwendige echo gemaakt, maar de baarmoeder leek schoon te zijn, of de zwangerschap moest nog iets priller zijn.
De gyn. was dus niet helemaal zeker van een mk.
Het bloedstolsel heb ik haar gegeven, zij heeft het in een potje met water gedaan, en dit wordt onderzocht door het lab, of dit zwangerschapsweefsel is of niet. ( Zelf denk ik van wel. )
Nu heeft ze mij nog bloed laten prikken op HCG en HB en hematocriet.
Vanmiddag krijg ik daar de uitslag van. De gyn. heeft dit voor cito gedaan, zij wil uitsluiten of ik nog zwanger ben. Ze denkt wel dat het geen goede zwangerschap is, en waarschijnlijk een mk is geweest, maar zekerheid krijgt zij nu door de bloedtest. En ik dus ook vanmiddag als het goed is.
Gisteravond was ik letterlijk een zombie, en ik kreeg regelmatig huilbuien. Mijn vriend heeft me goed opgevangen, maar hij is er zelf ook kapot van. Zeker nu er in de baarmoeder ook niks te zien was.
Ik heb wel al bloedverlies vanaf maandag 30 april tot nu toe. Dit bloedverlies was bij mij constant, niet minder en niet meer, heel af en toe buikkrampen, maar vanaf afgelopen zaterdag is wel het bloedverlies iets meer geworden. Tot gisteravond dus.
Vol verdriet, maar alles om me heen gaat verder, heb nog een aantal afspraken vandaag en vanavond, niet veel zin in, maar misschien wel goed voor afleiding.
In elk geval wil ik zeker verder gaan met zwanger worden, alleen zullen het voor mij geen zorgeloze meer zijn. Zeker de eerste 3 maanden niet.
Die angst en onzekerheid zit er in, en op de een of andere manier heb ik sinds vorige week al aangevoeld dat deze zwangerschap niet goed was, door het bloedverlies vertrouwde ik het niet.
Ik wil sowieso na onze huwelijksreis beginnen met vruchtbaarheidsbehandelingen.
Inmiddels heeft de gyn. mij gebeld over mijn HCG waarde, die was niet zo hoog, eerder aan de lage kant, d.w.z. dat een buitenbaarmoederlijke zw.schap zo goed als uitgesloten is, maar ze denkt inderdaad dat het een miskraam is geweest.
Nu moet ik as. maandag weer bloed gaan prikken op HCG, en dan hoor ik woensdag of de HCG waarde gedaald is, want dit wil de gyn. controleren, of het goed daalt, en ik moet bloed blijven prikken tot mijn HCG weer op nul staat.
Ik heb gevraagd aan de gyn.: als ik zwanger word, dan gaat het steeds mis, dit is de 3e keer dat ik zwanger ben, en alle 3 de keren een mk.
Wat gaat er mis???
Daar kon ze me nu geen antwoord op geven. Ze zij: laten we eerst dit traject doorlopen, en dan kijken we wat we verder gaan doen.
Daar ben ik het wel over eens.
Met mijn vriend heb ik veel gepraat, heb hem ook gevraagd hoe hij zich voelt. Hij zei dat hij er ook kapot van was, en het gewoon niet begreep waarom het steeds mis gaat. Ik snap ook niet waardoor.
Mijn vriend praat hier makkelijker over met een collega of zo, dan ik.
Hij heeft het kunnen delen met een collega, die zijn ook al 2 jaar bezig zwanger te worden.
Op mijn werk weet niemand ervan, mijn ouders niet, ik heb het niemand vertelt. Alleen mijn vriend had zijn jongste zus in vertrouwen genomen dat ik zwanger was vorige week. Ik had haar al gezegd dat ik het niet vertrouwde. Gisteravond belde ze mij hoe het gegaan was, slecht nieuws dus.
groetjes Wilma32
dominique en inge spijtig van de ongi’s…
Wilma meid ik hoop alsnog dat je zwanger bent, weet je het hcg al???
alvast hier dikke knuffel voor de moeilijke momenten
Hoop hoe gaat het met jouw???
EN de andere dames
veel liefs en toi toi toi
lunastar :inlove:
Hoi,
Ik heb zo goed als zeker een miskraam gehad. Ik voel het ook lichamelijk.
Mijn buikkrampen zijn weg, bloedingen zijn al veel minder nu, misselijkheid is weg, pijnlijke borsten zijn weg.
Ik dacht dat die verschijnselen al een paar dagen geleden al minder werden.
Ik heb een paar dagen geleden een noveenkaars aangestoken, ze brandt nu nog, ik heb gebeden dat het goed mocht gaan deze keer, maar ergens voelde ik dat het mis zou gaan. Ik was zo onzeker en vol twijfels.
Ik hoop wel weer snel zwanger te zijn, en het dan goed verloopt, maar ben ook heel bang dat het weer opnieuw misgaat.
Kan iemand mij zeggen hoe ik zo gezond mogelijk kan leven???
Misschien helemaal geen koffie of thee meer, of alleen cafeinevrije???
Zou dit ook een oorzaak zijn voor een miskraam??
Roken doe ik al ruim 2 maanden niet meer, ook nu ik de miskraam heb gehad heb ik niet de neiging gehad om direct naar de winkel te rennen voor sigaretten. Ben ik ook niet van plan.
Ik probeer gezond te eten, voldoende variatie, fruit, neem trouw vitaminetabletten in en neem foliumzuur al 2 jaar intussen.
Verder probeer ik voldoende groente, granen, zuivel en water binnen te krijgen.
Weet iemand wat ik nog meer kan doen, of laten???
O ja, ik weet niet wanneer mijn NOD nu is. Momenteel heb ik nog een beetje bloedverlies, maar door de mk weet ik nu niet meer wanneer mijn cyclus weer op orde is.
Groetjes Wilma
Wilma wat erg voor je! Ik leef met je mee! Ik kan me je onzekerheid heel goed voorstellen.
Mijn schoonzus heeft precies hetzelfde gehad! Ook drie keer mis…nu is ze de trotse moeder van een gezonde zoon, maar ze durfde ook niet meer!
:hug:
Hier alles prima, we wachten nog even af!
Wat erg Wilma. Ik heb ook twee miskramen gehad voor deze zwangerschap en het blijft onbegrijpelijk. Hoe gezond moet een mens leven! Vaak is je manier van leven maar een factor.
Mijn gyn zei altijd het gaat niet voor niets mis, waarschijnlijk is er in de aanleg van het kindje iets fout. Hij gaf zelfs aan dat bij maar liefst 85% van vrouwen die herhaaldelijk een miskraam krijgen niets aan de hand is.
Na 1 mk wil je dat nog wel geloven maar na twee of drie, ga je toch echt denken dat het aan jou ligt. En dat soort wijsheden die de gyn mij gaf zijn vaak ook de reacties die je helemaal niet wilt horen. Het is jou overkomen en je wil weten waarom.
Heel veel sterkte Wilma :hug:
Inge en Dominique balen dat de tijd van de maand toch weer gekomen is.
Petra
wilma ik heb ook zo geleefd, niet roken, niet drinken, vitaminen, folium enzovoort enzovoort… Maar een jaar geleden heb ik alles in de vuilbak gekieperd… En nu drink ik af een toe een glaasje wijn of dergelijke… Ik vind dat je nog van het leven moet kunnen genieten… DUS ik zou zeggen meid je er niet teveel op fixeren van wat moet ik er nog allemaal voor doen… Ik weet het is heel moeilijk want je hebt die kinderwens nu eenmaal en ik heb soms ook nog mijn momenten van “obsesie” noem ik dat… maar dan vloek ik eens tegen mijn eigen, want ik wil niet meer dat het heel mijn leven beheerst, ik wil kunnen genieten van de kleine dingen, van mijn ventje en mijn enigste prachtwonder… Ik wil nog heel graag en elke keer rond nod komt het weer naar boven… en als ik ongi ben ben ik soms down of zit in een dip… MAAR ik wil niet meer dat het mijn leven beheerst
Het is geen aanval, maar probeer en ik weet is moeilijk als je in de mmm stapt en zit… maar probeer zoveel mogelijk van alles rondom je te genieten…
liefs en dikke knuffel meid
lunastar :inlove:
voor iedereen hopelijk toch nog een fijn weekend
en voor iedereen die het kan gebruiken een hele dikke knuffel
liefs lunastar :inlove:
Hier is het weer afwachten geblazen.
Ik heb dit keer voor de verandering geen voorgevoel. Maar we hebben natuurlijk weer kansen!!!
Hou jullie op de hoogte!
Hoe is het met iedereen???
mijn nod klopt niet meer, ik slik nu primolut 10 dagen dus mijn nod word de 26e maar zwangerschap is wel uitgesloten.
alle andere dames: succes!!
Helaas, we gaan door naar een nieuwe ronde!
Nieuwe NOD is 17 juni!!
Morgen ga ik een afspraak maken in het ziekenhuis!
Liefs,
Hoop
wat spijtig hoop…
dikke knuffel :inlove:
Vanmorgen het ziekenhuis proberen te bellen maar ze zijn ivm een collectieve vrije dag niet bereikbaar…maandag dus even bellen om een afspraak te maken.
Verder gaat alles prima hier, gisteren een vlaag van teleurstelling maar al heel snel maakte dat plaats voor opluchting…nu worden we verder verder geholpen!
Sorry voor dit ego-berichtje, kom snel op iedereen reageren!
Liefs,
Hoop
Afspraak is gemaakt, dinsdag 29 mei a.s. om 08.50 uur moet ik in het ziekenhuis zijn!
Liefs,
Hoop
Hoi,
Ik heb geaccepteert dat ik een miskraam heb gehad. Het doet pijn, en de vraag waarom blijft knagen? Maar we moeten verder, en dus proberen we weer gewoon verder te klussen ook.
Alleen heb ik nog steeds bloedverlies, de miskraam is al bijna 2 weken geleden. Is dat normaal???
Ik merk wel op dat ik steeds meer duidelijkere blauwe aders op mijn borsten krijg, wat een zwangerschapsteken is.
Kan er een nieuwe zwangerschap zijn, ondanks blijvend bloedverlies, niet zo heftig als een menstruatie, en ook geen menstruatiekrampen.
Ik voel me vrij goed, heb wel vaker honger en die blauwe aders vallen op. Borsten zijn iets gevoeliger weer.
Kan dit ook nog door de vorige zwangerschap zijn dat ik nog zwangerschapsverschijnselen heb??? HCG was vorige week wel dalend, maar stond nog niet op 0.
Ik moet morgen weer bloedprikken, en as. vrijdag naar de gyn. Zij maakt dan nog een echo, zeker omdat ik vorige week alleen maar telefonisch contact heb gehad met haar. Ik vertelde dat ik nog bloedingen had, en ze wilde toch dat ik dan nu komende vrijdag wel even langskwam, dan kon ze nog een echo maken.
Ik ga er vanuit dat alles met de miskraam en zw.schap te maken heeft.
Wat denken jullie hiervan??? Is dit herkenbaar na een miskraam??
Groetjes Wilma
Hoi dames
Hoop spannend meid, ik duim dat het vlot gaat gaan bij de gyn en dat hij/zij jullie wilt verder helpen
Wilma, je weet nooit meid, maar ik had dat na mijn mk ook hoor meid dat ik me nog enkele weken zwanger voelde… maar toen ik daarna gewoon terug ongi was geworden waren die kenmerken ook voorbij. Gelukkig dat je gyn je goed opvolgt dat is bij mij niet gebeurd
voor iedereen een dikke knuffel en toi toi toi :thumbup:
liefs lunastar :inlove:
Hallo dames,
Ik ben nieuw hier. Wij lopen in Gent voor KI.
Inmiddels hebben we Poging 2 achter de rug.
Mijn NOD is 25 mei…
Duimen!!
Liefs!
Hallo dames,
Ik ben nieuw hier. Wij lopen in Gent voor KI.
Inmiddels hebben we Poging 2 achter de rug.
Mijn NOD is 25 mei…
Duimen!!
Liefs!
Floortje, welkom hier!
En heel veel succes, hier draaien de duimen voor je!! :thumbup: :thumbup: :thumbup: 
welkom floortje ik zal je in het lijstje plaatsen en ik ga duimen dat de 2de kI jullie geluk brengt :thumbup: :inlove:
hallo allemaal,
ik ben nieuw hier en wij zijn bezig voor een derde kindje.
ik ben nu 5 dagen overtijd , maar durf niet zo goed te testen omdat ik net anderhalve maand gestopt ben met de pil en nu hoorde ik dat je ongesteldheid dan ook langer uit kan blijven…
ben wel erg moe en geiriteerd :x maar ik ben niet stront misselijk :sick: zoals de eerste 2 keer (echt elke dag spugen)
ik had wel ongeveer 2 weken terug een gevoel dat ik ongesteld ging worden echt zo’n kramp onder in mijn buik en dat hield best lang aan nu is het weg …
weet iemand of het echt langer duurt na het stoppen met de pil voordat je weer ongesteld word?
groetjes ilona