Hallo allemaal…mijn naam is mariska,ben 33 jaar,ik heb vandaag te horen gekregen dat ik een bbz heb…
Er is al zoveel aan vooraf gegaan…ten eerste sta ik onder controle omdat ik draagster ben van ziekte van Ducenne…mijn broer is hier aan overleden toen hij 20 jaar was.
Dit houdt in dat als ik ooit een jongetje zou dragen hij een grote kans heeft op die ziekte…
Helaas duurde heb bij ons nogal lang om zwanger te raken,ik heb al twee keer in een vroeg stadium een miskraam gehad.
We lopen nu bijna een jaar in het ziekenhuis,ik heb hormoontabletten gekregen omdat het bevruchte eitje bij mij dan meer kans had om in te nestelen.
Vorige week had ik een echo,ik voelde me zwanger,werd niet ongesteld,en ja hoor…zwanger…dolbij waren we.
Vandaag ben ik 6 weken zwanger,zou een echo krijgen om te kijken of het er een of twee zijn…en nu kon ze niets vinden…helemaal niets,in de baarmoeder niet,in de eileiders niet…
Ik heb bloed moeten prikken,en ik krijg vanmiddag bericht of het HZG hormoon meer is geworden of minder…als het minder is zal het vanzelf gaan verdwijnen,als het nog hetzelfde is zal ik een kijkoperatie krijgen.
Ik ben zo verdrietig,probeer er zo veel mogelijk over te lezen…wie heeft dit nog meer meegemaakt…ik heb helemaal geen klachten,geen pijn in mijn buik,niets…alleen pijnlijke borsten en moe…
Wat vreselijk meid! Ik las het net…Je vriendin had het elders ook gepost…
Wat naar dat je dit ook nog moet meemaken…
Heb helaas hetzelfde beleefd…In aug 2004 had ik ook een BBZ…ik was toen 9 weken zwanger…Als je vragen hebt stel ze gerust…
sterkte de komende periode… :-*
He Rissie…
Meid,je blijft de hele tijd in mijn gedachten hangen,ik vind het zo erg voor jullie twee,had het jullie zo gegund…
Je hebt al zoveel meegemaakt in je leventje,wanneer komt jullie grote geluk nu eens??
Ik hoop dat dit snel een plekje vind in jou hartje,je kunt altijd bij mij terecht en ook hier kun je altijd steun vinden…
Liefs jou dinnetje…
hoi,
Ik heb ook een BBZ gehad. ik had dezelfde klachten als jij, alleen moe, zwanger 
verder niets ( o, ja wel bloedverlies)
bij mij is mijn HCG waarde vanzelf gedaald en is het vruchtje dus op een natuurlijke manier naar buiten gekomen, gelukkig.
vragen mag je altijd stellen.
Heel veel sterkte voor de komende tijd, ik zal aan je denken.
groeten Suzanne
ik heb het wel niet gehad, maar ik vind het zo ontzettend naar voor je
je hebt al zoveel voor de kiezen gehad en nu dit ook nog
meid ik wens je alle sterkte toe
Hoi Mariska,
Wat vreselijk naar je verhaal te lezen. Het roept bij mij vooral herinneringen op. Ik heb gelukkig een gezonde zoon, maar ook voor hem een miskraam en nu wilden we voor de tweede gaan. Kreeg ik eerst twee miskramen en daar bovenop nogeens een BBZ. Het kon niet meer slechter. Bij mij is de BBZ gelukkig spontaan weggegaan, maar ik heb er helaas wel veel last van gehad zowel lichamelijk en geestelijk. Maar wat ik bij jou gek vind is dat je vorige week een echo hebt gehad en daar hebben ze wel wat kunnen vinden in je baarmoeder en nu niet ??? Ik wens je hiermee heel veel sterkte en probeer het vertrouwen terug te vinden dat het echt een keer goed gaat. Ik ben nu ondertussen een jaar verder dan mijn BBZ en weer zwanger, nog maar ruim 6 weken, maar het zit op de juiste plek en ook belangrijk … het zit er nog steeds. Ik hoop je daarmee een beetje hoop te kunnen geven.
Maar eerste heeeel veel sterkte om dit weer te doorstaan.
Liefs,
Deetje
hallo
hallo allemaal
nou ben eergisteren zwaar ongesteld geworden en niet zon klein beetje.
ben wel blij dat het snel gebeurde .
want ik vind het een raar idee om nog zo lang er mee door te lopen.
ben het dus langzaam aan het verliezen .
deze maand moeten we overslaan omdat dat beter is ivm met miskraam
dus beginnen in maart weer met hormonen.
ben wel blij dat de hormonen goed aanslaan .
vind het geestelijk erg zwaar.
werk in een speelgoed zaak zie dus veel baby,s .
en de bedrijfsleidster is ook net bevallen.
dus moet ook veel baby,s verhalen aanhoren.
maar ik blijf positief en probeer het even van mij af te zetten.
nou ga nu eten ik hoop op een reactie
bedankt voor jullie medeleven
veel liefs mariska
He liefje…
Had al ff met je vriendje gesproken,hoe het met je ging,zijn dit weekend weg geweest…
Weet je Ris,je bent zo’n sterke vrouw,doordat je ook met je ouders zoveel hebt meegemaakt,en je blijft maar positief,zo knap van je…
Maar schrijf het ook van je af als het niet gaat he?? Je weet dat je me atlijd kunt bellen…liefs Nomi
He Rissie…fijn dat jullie dit weekend ff weggaan…
Even er tussen uit,even aan niets denken,gewoon plezier maken…
maak er een fijn weekend van meid!!! Dat heb je wel verdiend…xxx
hey Ris,
Ik lees hier niet zo vaak vandaar mijn late reactie…
Hoe gaat het nu met je?
Heftige periode lijkt mij…Nu de bbz achter de rug is ga je het pas verwerken hè? Op dat moment onderga je alles gewoon…
Tis idd heel moeilijk om al die kleintjes voorbij te zien komen…En helemaal als je in een speelgoedzaak werkt kom je er veel tegen…
Ik vond dat toen ook zo moeilijk…
Ten eerste vond ik het al raar dat het mij overkomen was…want dit gebeurt toch altijd ver weg? En daarna in het ZH…lag naast de verloskamers op mijn operatie te wachten…dat was dus ook heel fijn… :?
En dan als je weer thuis bent…op een gegeven moment verwachten mensen dat je weer goed in je vel zit…
mijn werkgever vond het toen niet nodig om mij nog langer thuis te houden…ik was toch niet ziek?
Ik moest er ook aan geloven om weer "gewoon"te functioneren op het werk…tussen de zwangere en net bevallen collega’s…wat was dat moeilijk…een periode van afzien…en verdriet hebben in stilte…
Maar de wetendheid dat mijn man en ik het weer gingen proberen om zwanger te worden hield mij op de been…Ik kon immers zwanger worden…Nu moest het nog op de goede plek en daar ook zitten blijven…
Heel veel succes wanneer jullie weer gaan proberen zwanger te worden.
Ik wens jou en je vriend daarbij alle geluk van de wereld toe! :-*
O en Ris, blijf erover praten…