Ja klopt wel, maar moeten mensen het ook durven.
Dat is vaak het probleem. Veel mensen durven dat simpelweg niet, of zijn echt van mening dat je een (huis)arts niet tegenspreekt. :?
Precies Nicje, hoevaakmoet ik mijn moeder wel niet zeggen: kom voor jezelf op mam! (altijd jammer dat ik dan niet even mee kan gaan met haar).
Ik ben trouwens nu opzoek naar een goede huisarts ivm onze verhuizing. Ik heb een beetje rond gevraagd hier in de buurt en iedereen heeft wel onprettige verhalen over zijn arts. Misschien ook logisch hoor, je kunt het niet altijd met elkaar eens zijn, maar er zitten ook ervaringen tussen waarvan ik denk: die arts wil ik dus absoluut niet… :roll: Moeilijk…
@Nicje wrote:
Ja klopt wel, maar moeten mensen het ook durven.
Dat is vaak het probleem. Veel mensen durven dat simpelweg niet, of zijn echt van mening dat je een (huis)arts niet tegenspreekt. :?
tegenwoordig is het al veel minder gelukkig.
veel mensen willen tegenwoordig toch een second opinion gelukkig.
maar idd wel nog te weining.
Gister kreeg ik een vrouw aan de telefoon haar dochter is in december aan haar galblaas geopereerd er is iets fout gegaan waardoor die meid veel pijn had begin januari opnieuw opgenomen maar de chirurg geeft de internist de schuld en andersom en niemand wil wat doen !!!
ik heb haar aageraden een ander ziekenhuis te bellen voor een afspraak die er objectief naar kijken en die meid ook willen helpen en niet de schuld willen afschuiven.
Ik vind het zo erg dat die artsen dan alleen aan hun eigen hachje denken en niet meer aan de patient
ik snap ook wel het topic hoor, kom zelf ook te weinig voor mezelf op. zoals de bevalling van Fenna, hoe dat weer allemaal gegaan is, heb ik me een beetje laten afschepen, terwijl mijn schoonvader het enorm stom vond hoe het gegaan is!! Dus toen die hoorde dat ik me had laten afschepen … tja hij vond dat ik alsnog een keer terug moest, maar dat durf ik niet!
Ik ben vaak de mental-coach van mijn moeder en schoonmoeder.
Pep ze een beetje op en dan gaan ze uiteindelijk toch hihi
Dus misschien heb jij ook even een extra overtuiging nodig??
ach dan denk ik het is alweer 3 maanden geleden, fenna is gezond waarom zou ik dan gaan zeuren. (zo voelt dat dan).
Maar inderdaad mocht ik ooit nogeen keer zwanger worden tja dan wil iktoch wel een en ander weten…
Ik weet niet wat het is geweest, maar veel dingen worden niet vastgelegd. Dus als het van belang kan zijn bij een volgende zwangerschap/bevalling is het goed om het vooraf al na te laten kijken.
Tegen die tijd zullen ze dan zeggen: Ik zie er niks van in het dossier, sorry, kan je niet verder helpen. Zit je dan met alle moed verzameld… :roll:
Mijn huisarts is een topvent helemaal na de dood van Luna :vlinder: doet ie werkelijk alles voor me.
Mijn gyn die ik had met Luna :vlinder: dat is een ander verhaal, die man kan ik tot op de dag van vandaag nog niet zien zonder hem wat aan te willen doen. Tuurlijk heeft zo’n man het niet bewust gedaan, maar hij had wel beter naar mijn lijf moeten luisteren en naar mij alle tekenen waren er dat het niet goed ging met haar maar toch heeft hij anders besloten.
Ik laat me dan ook nooit meer wegsturen, echt niet ik heb mijn rechten net zoals een arts zijn plichten heeft.
nicje
even off topic: had met melissa teveel bloed verloren, dus zou ingeleid worden met fenna, zou hij de bevaling doen, kreeg een verloskundige (super gegaanhoor) maar toen kwam de placenta niet en de gyn kwam en heeft een uur gewacht (oke dat is normaal) maar ikverloor zoveel bloed dat mijn hb nog maar 2.3 was (nog minder dan bij melissa dus), vraag me dan af: waarom moest ik dan ingeleid worden,
De dood van Hennie heeft me dan ook zo aangegrepen omdat zij eraan bezweken is 
en denk er nog steeds elke dag aan.
Het drukt me met neus op de feiten , maar mijn gyn zegt ja er staat eenuur voor dus… en daar stond ik weer buiten!!
Ja juist, DAT bedoel ik dus.
Je bent op zo’n moment een van de velen… Bij een ander staat er een uur voor, dus voor jou ook…grrrr
Ik zou er denk ik toch even op toezien of er een aantekening gemaakt is van dit voorval. Zeker voor een volgende keer.
(Guusje kan erover meepraten :? )
En vooral het voor jezelf opkomen is erg belangrijk. Een ander doet het niet voor je hoor :-*
Ik vind het vooral belangrijk dat je aan arts hebt die je vertrouwt. Of je dan een specialist of een HA hebt, dat maakt niet zoveel uit, als ze je maar serieus nemen.
Onlangs had ik een beschadiging aan mijn oog. De HA waar ik kwam geloofde niet dat ik daar zoveel pijn van had, dacht dat het door de stress kwam. Hij geloofde ook niet dat ik mijn rechteroog niet open kon houden omdat mijn linker pijn deed. Toen heb ik om een andere arts gevraagd. Als hij niet gelooft wat ik zeg, hoe kan hij dan wel wetren wat er aan de hand is? Toen heeft hij me doorverwezen naar de oogarts. Die stelde dezelfde diagnos, maar vond mijn klachten wel normaal. Toen had ik er dus wel vertrouwen in dat ht klopte en dan is het wat mij betreft goed. Zijn voorspelling over hoe het zou genezen klopte trouwens ook en die van de HA niet.
Ik denk dat over het algemeen genomen de arts ook kijkt naar de patient zelf…
Komt iemand om elk wissewasje of is er iets als een patient komt…
Wij hebben hier best wel regelmatig iets… maar dan is er ook echt iets…
En dat weet mijn ha ook…
En het hoeft niet altijd ernstig te zijn… kan ook een vervelend iets zijn… Ik met mijn eczeem bijvoorbeeld wat jeukt en wat ik dan openkrab… met als gevolg dat de jeuk weg is, maar het weer pijn doet hahah
Of een dochterlief die ellke avond bultjes krijgt en zoo ontzettend veel jeuk…
Ja dan ga ik even naar de ha, maar hij weet ook gewoon dat die dingen ook heeeeel vervelend zijn!
En als je je niet lekker voelt bij een arts… bespreek het of ga naar een andere arts!
Liefs,
Wishgirl
@Wishgirl wrote:
En als je je niet lekker voelt bij een arts… bespreek het of ga naar een andere arts!
moet je wel de keus hebben he :wink: ....
Wij wonen in een klein dorp met ja maar 1 praktijk (2 huisartsen maar die zitten niet dagelijks allebei dus je zal het met beiden moeten doen)..... Huisarts in een dorp verderop komt hier geen visite rijden dus daar kan je in principe niet naartoe gaan want als Veron een keer echt heel ziek is en er moet een huisarts komen dan komt die niet......
Over onze huisarts ben ik wisselend tevreden, de ene keer helpt ie goed en de andere keer heb ik er geen vertrouwen in....
gr patricia
Hier komen de huisartsen bijna nooit meer visites rijden… je moet daar gewoon naar toe!
En als ik naar de hap moet met mijn kind en die is ernstig ziek moet ik ook een half uur rijden… Dus daar heb ik niet zo een probleem mee…
We hebben hier ook 2 ha op de post zitten… (een vervanger omdat de 1 heeeel ziek geweest is en de ha die aan het terugkomen is). Ik weet de dagen dat mijn eigen ha er is en voor dan maak ik een afspraak…
Dat ik zeker weet dat ik mijn eigen ha heb 
Het zou mij niet uitmaken trouwens als ik naar een ander dorp zou moeten. Voor mij is het het allerbelangrijkst dat ik me goed voel bij een arts en dat ik er vertrouwen in heb…
Hoe ver ik dan moet rijden maakt me niet… Zijn we wel gewend om te moeten rijden…
Liefs,
Wishgirl
@babylover wrote:
@Wishgirl wrote:
En als je je niet lekker voelt bij een arts… bespreek het of ga naar een andere arts!
moet je wel de keus hebben he :wink: ....
Wij wonen in een klein dorp met ja maar 1 praktijk (2 huisartsen maar die zitten niet dagelijks allebei dus je zal het met beiden moeten doen)..... Huisarts in een dorp verderop komt hier geen visite rijden dus daar kan je in principe niet naartoe gaan want als Veron een keer echt heel ziek is en er moet een huisarts komen dan komt die niet......
Over onze huisarts ben ik wisselend tevreden, de ene keer helpt ie goed en de andere keer heb ik er geen vertrouwen in....
gr patricia
Ik vind zelf dat een huisarts ook een mens is…heb altijd een super huisarts gehad in mijn oude woonplaats. Na mijn verhuizing weer een fijne voor teruggekregen hoor.
Alle begin is wel eens lastig en ik ben zelf ook een zeer lastige patient (lees vaak mondig 
) dus in den beginne ook 1 klein akkefietje gehad met mijn HA. Had maar minimaal consequenties voor mij (weekje langer ziek door een blaasontsteking ivm verkeerde, te lichte medicatie) dus geen big deal. Maar sindsdien weet mijn HA ook dat ik niet voor ‘niets’ kom (zie de beste man mss 1 keer per jaar soms minder) en dat ik vaak goed aanvoel wat mijn lijf doet.
En ja wat meerderen hier al zeggen, vertrouwen in je arts is zooo belangrijk! Je komt daar met heel belangrijke dingen, jijzelf ziek, je kindje ziek oid en dan is het wel kunst dat dat vertrouwen er is.
Maar hier hebben wij ook een topper getroffen die zelfs nadat Bregtje* was geboren en ik nog in mijn kraamweek was langs is geweest. Fijn te weten dat de beste man zo’n steun is! :thumbup:
Toen ik 21 was kwam ik bij de huisarts (niet mijn eigen huisarts, trouwens) met enorme benauwdheid en pijn op de borst. “Stress” was de conclusie. Klonk me niet vreemd in de oren, ik was redelijk ongelukkig toen en had stress zat. De volgende ochtend was de benauwdheid alleen maar erger geworden en zijn we naar de EHBO gereden (omdat de huisarts pas uuuuren later tijd had en mijn familie zich flink zorgen maakte om mij), waar bleek dat ik een longembolie had. Een niet behandelde longembolie is dodelijk en ik werd onmiddellijk opgenomen en aan de bloedverdunners gezet.
Had ik naar die huisarts geluisterd, was ik er waarschijnlijk niet meer geweest. Eng idee, ja. Mijn familie was zo woest dat ze een officiële klacht hebben ingediend tegen de beste man. Iedereen maakt fouten, soms met vreselijke gevolgen. Maar ik werk zelf met artsen en elke arts die ik ken ligt wakker van elke inschattingsfout, ik denk dat er maar heel weinig artsen zijn wie het echt niets kan schelen. Maar goed, wat heb je daaraan als er écht iets mis gaat door toedoen of juist nalatigheid van een arts? Niet veel.
Als ik nu bij de huisarts kom en de assistente tiept mijn naam in op de pc komt er in supergrote letters op het scherm te staan:
BIJ BENAUWDHEID ONMIDDELLIJK EEN AFSPRAAK MAKEN!!!
Dat vind ik dan wel weer grappig
dat vind ik ook, dat arts een foute inschatting maakt, wil niet per ze zeggen dat hij het fout gedaan heeft. Je kunt je zelf ook vergissen. Maar daarom is het extra belangrijk dat je elkaar vertrouwt en evt een derde vraagty.
Een inschattingsfout maken of vooraf al de conclusie getrokken hebben is een verschil.
Mijn gyn heeft niet met voorbedachte raden mijn eierstok verkeerd aan mijn baarmoeder genaaid tijdens de operatie (achter ipv naast of voor)
Met een IVF-punctie lastig bij te komen.
Dat neem ik hem dan ook niet kwalijk. Maar de voorbeelden die ik eerder gaf, vond ik niet jammer voor de arts. Dat vind ik nalatig… Alsof ze er geen zin in hadden, in die lastige klanten. :think:
ja, wanneer is het een vergissing en wanneer is het arrogantie of nalatigheid… soms is het duidelijk, maar soms ook zal alleen de arts zelf weten wat hij nou écht dacht.
@Nicje wrote:
Ik zeg toch ook dat ik super blij ben met mijn dames :mrgreen:
Ik denk dat het gewoon heel gemakkelijk is om negatieve verhalen te vetellen. Daarbij hebben de negatieve verhalen ook vaak nare gevolgen, daardoor blijft het nog beter hangen.
Als je in de winkel een keer € 50,- teveel terugkrijgt, dan praat iedereen er nog over na. Maar dat je iedere dag netjes terugkrijgt wat je terug moet krijgen, hoor je niemand over
Ik zou zeggen, open een topic voor de artsen die het goed doen, die een pluim verdienen. :thumbup:
Jewel heeft dit topic geopend omdat niet iedereen voor zichzelf durft op te komen. Dan krijg je dit soort verhalen al gauw natuurlijk!!
Nee hoor, een topic daarover openen gaat me ook weer te ver.
Ik ben het met de openingspost van Jewel zeker helemaal eens, alleen maak ik zulke dingen nou helemaal nooit mee. Het ligt er misschien ook aan hoe jij zelf overkomt op een arts. ik wordt nooit ergens weggestuurd of niet serieus genomen, maar dat moet men ook niet proberen, en waarschijnlijk straal ik dat erg uit :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: