pinkie wat klote dat je alsnog ongi bent geworden
ik ben dan wel eigenlijk benieuwd wat de gyn dan met het witte stipje bedoelde.
ik zal heel hard voor je duimen dat het de volgende maand wel raak voor je zal zijn.
helaas ben ik er achter gekomen dat mijn moeder al een tijd aan het mee lezen is en mij aan het volgen is.
daarom zal ik hiet niet meer zoveel mee schrijven over de stand van zaken in de mm omdat ik het gewoon een prive iets vind.
maar als er veranderingen zijn dan weet ik jullie wel te vinden via een pb
jammer dames allesmaal…
me man heeft van de week zn kwakje ingeleverd… hopen dat er goed nieuws uitkomt!!!
mloeska hoe is het met jou??
Ik zie aan je banner dat je overtijd bent???
Zou het??
Mloeska, wanneer krijg je de uitslag??
Dames hoest verder??
Ik zit er op het moment ff lekker door heen, het lijkt wel alsof iedereen in mijn omgeving zwanger is… Kan d’r ff niet tegen. Al gun ik het ze van harte hoor!!
Lua, jammer dat je niet meer kan posten. Kan je niet een ander profiel maken of iets??
hey hallo dames.
het is inderdaad jammer dat ik niet meer zo open kan mee schrijven.
een tweede account nemen dat lijkt me geen optie. ten eerste mag het niet en anders moet ik ook een dubbele email adress gaan aanmaken en daar heb ik wienig zin in.
dus breng ik de wat persoonlijke nieuws via een pb.
pinkie je bent niet de enige die er door heen zit. ik heb er ook last van. ik zie ook alleen maar zwangeren om je heen
terwijl jij het ook zograag wilt maar nog niet bent.
sterkte.
@mloeska wrote:
nou, hoef de gyn. niet te bellen… vandaag :twisted: geworden…
maar dan wel heel extreem en ik ben er gewoon echt ziek van!!
kan haast neit meer lopen, oh oh wat een pijn…
zou het dan toch dat die innesteling verdwenen is, en ikdaarom zoveel pijn heb???
maja… ik ga vanaf morgen eerst een week kamp leiden… daarna ben ik er weer!!!
XX
Hoi Mloeska
Ik lees ook even met jullie mee.
Als ik dat van jou zo lees kan het best zijn dat je een hele vroege miskraam hebt gehad.
De symptomen die je aangaf en het vlekje dat de gyn zag wezen wel op een zwangerschap en de negatieve testen waren misschien negatief omdat het inderdaad nog te vroeg was om te testen.
En nu had je die hevige menstruatie.
Ik ben natuurlijk geen dokter, maar ik dacht er wel meteen aan.
�ls het zo is is het ondanks dat het natuurlijk écht niet leuk is, wel positief.
Dan is er een bevruchting geweest.
Ik hoop dat het ook bij jullie snel mag lukken.
Liefs Esther
Lua, lijkt me leuk als je mij op de hoogte houd via PB! Vervelend voor je zo hoor! Zonder dollen, de zwangeren komen bij bosjes uit de lucht vallen hier… heel frusti!!!
hey pinkie.
heb je een pb gestuurd
inderdaad ik werk zelf op een kdv. en heb ook alleen maar zwangeren naats me lopen. zowel collegas al ouders.
toen ik net de ma had gehad en weer aan het werk ging kwamen mij twee naaste collega’s mij vertellen dat ze zwager waren.
en geloof me zoaf en toe heb ik er nog moeite mee. helaaml omdat ik zo af en toe nog denk ik had veel verder moeten zijn dan hun.
maar goed ook daaar moet je je bij neer leggen ook al is dat zo moeilijk.
Hoi
Sinds vandaag lid van deze leuke site.
Ook wij zitten in de mmm.
Wij zijn november 2006 gestopt met de pil en door verklevingen aan mijn eileiders en PCOS is zwanger worden voor ons ook niet vanzelfsprekend.
Afgelopen juni zijn mijn eileiders eruit gehaald.
Nu nog herstellende en hopen in Augustus met IVF te mogen beginnen,
groetjes
Welkom hier tinkeling! Jeetje alletwee je eileiders, wat vind ik dat erg voor je!! Hebben jullie al kinderen of gaan jullie voor de eerste?? Ik kan mij zo voorstellen dat je je af en toe zwaar K&%^#% voelt! Heb je nog wel eierstokken?? Hele rare vraag misschien, maar waar zitten die dan aan vast?? Ik hoop dat je snel hersteld bent en met IVF kan beginnen!! Spannend!
@ Lua, op een kinderdagverblijf zal het wel helemaal de pan uit rijzen… Ik zou me er op een slechte dag geen raad mee weten! :hug:
Hoi Pinkie
Ik heb nog geen kinderen. Mijn eierstokken heb ik gelukkig nog wel. Mijn linkereileider is dichtgebrand en mijn rechter is eruit. De linker zat zo verkleefd aan mijn eierstok dat ze die dus niet konden verwijderen, bang om mijn eierstok te beschadigen.
Ik voel me eigenlijk de laatste paar dagen heel rot. Ik was vrijdag weer gaan werken, maar helaas teveel last nog en dan ook psychisch!
Het doet echt een hoop met je, maar ja moet hier wel doorheen. Zit nu dus weer in de ziektewet…en loop maar te malen en te denken, vandaar dat ik nu op ben…kon gewoon niet slapen 
Het wordt al weer licht… Maar same here dus! Ik ben ook een nachtmens hoor, maar ik heb nu even een rot periode. En inderdaad je moet er door heen en weer hoop vinden en energie en alles van dat, maar dat is ook gewoon moeilijk!! Wat ik vooral vervelend vond na mijn operatie (cyste operatie aan mijn linkereierstok) en na mijn tweede miskraam, waren van die goed bedoelde opmerkingen van ‘het komt echt wel’ en ‘je moet er gewoon niet aan denken’. Ja tuurlijk weet ik dat ook allemaal wel, maar ik had net een miskraam gekregen en was met spoed geopereerd. Ik werd op dat moment geleefd van ene ziekenhuisafspraak naar de andere, tijd om verdrietig te zijn was er niet. Dat kwam pas toen na een week of twee na de operatie het ziekenbezoek minder werd. Om kort te gaan… blijf bij jezelf en ga goed na wat je voelt en geeft er af en toe eens goed aan toe! Het is niet niets en je mag gewoon rot voelen! :hug:
De wekker van mijn vriend gaat al weer af…
Jeetje meid, jij hebt dus ook al het nodige meegemaakt.
Ja en idd heel bekend die woorden ‘het komt wel goed’ en ja ik begrijp het en dan denk ik alleen maar ja je zal het goed bedoelen echt wel, maar je begrijpt het niet, en dat is niet erg want je hebt het niet meegemaakt. Maar inderdaad ik blijf nu ook thuis tot mijn lichaam toegeeft om weer te gaan werken.
Ik heb gelukkig veel steun van mijn beste vriendin{die al 3 jaar bezig is in de mmm} en ja die begrijpt mij!
Tja hier inderdaad ook al licht en mijn lief komt zo thuis uit de nacht en zal wel raar opkijken dat ik hier zit hihi
Ik werk ook op een KDV en bij ons is er ook altijd wel iemand zwanger (ouder of leidster)
De ene keer kan ik er beter tegen dan de andere.
Momenteel vind ik het erg vervelend, maar ja… niks aan te doen.
nou, gisteren uitslag gehad van de gyn wat betreft het zaad van me man.
niet goed… we hebben nihil kans om op een natuurlijke manier zwanger te worden… zaad was van een zeer zwakker kwaliteit…
maar hij gaf de moed nog niet op!!!
hij stuurde ons door naar een andere afdeling en we gaan nu bezig om via icsi zwanger te worden, want dat kon wel zei hij.
hij zou contact opnemen met de desbetrefende afdeling en nam daarna wee contact met ons op…
wel ene hele domper hoor… :S
maar goed, we kunnen wel zwanger worden, maar dan via een andere manier…
ik weet niet goed wat het allemaal in gaat houden, maar ik wacht rustig af…
net 2 tal boekjes van het ziekenhuis gekregen va ivf en van een orienterend fertiliteitsonderzoek. zal ik zo eens rustig gaan lezen…
worde vervolgd dus…
Jeetje Mloeska…
Dat is niet de uitslag waar je op hoopt natuurlijk.
Het zaad van mijn hub was ook zwak en daarom is hij geopereerd aan een spatader in zijn balzak.
Als het goed is zou het daar beter van moeten worden, maar hij heeft het nog steeds niet laten testen naderhand.
Ik hoop voor jullie dat het met een behandeling wel lukt om zwanger te worden.
Zelf ben ik daar nog helemaal niet aantoe voor mijn gevoel (zelfs niet na 4,5 jaar)
Maar wie weet denk ik er over een half jaar wel heel anders over.
En ja… dan moet hub er ook open voor staan, want dat is nu nog niet het geval.
tja, het gaat dan niet op de natuurlijke manier, maar we kunnen in ieder geval nog zwanger worden!! daar ben ik allang blij mee!!
alleen me hub is lichtelijk wat depri nu…
ten eerste omdat zijn grootste angst nu een feit is. hij dacht dit al toen ie klein was. (heeft maar 1 bal, balkanker gehad)
ten tweede omdat ik nu die dingen moet ondergaan terwijl er bij hem iets mis is. Dat vind hij zo erg voor mij… En dat ik nu weer onderzoeken enzo moet… (net klaar met andere lichamelijke onderzoeken bij de cardioloog en internist.)
Ik heb hem al duidelijk gemaakt dat ik alles doe voor hem, dat ik onvoorwaardelijk van em hou, en dat hij zich geen zorgen over me hoeft te maken, maar op de een of andere manier wil dat er nog niet zo goed in bij em… 
maja kost denk ik ook wat tijd om dit te verwerken bij em…
al met al een heel verhaal weer.
Ik ken dat wel hoor.
Dat gevoel heeft mijn hub ook.
Hij is zo bang dat het bij hem inderdaad nog steeds niet goed zit en eigenlijk wil hij dat ook helemaal niet weten.
Daarom stelt hij het steeds uit, wat ik dan weer ontzettend moeilijk vind…
Ik weet het namelijk liever wel en dan kan ik mij, als het moet, erbij neer leggen…
ja psies, als je het weet heb je meer zekerheid en weet je waar je aan toe bent.
mijn hub was er ook erg bang voor, en hij had dit al verwacht, maar hij wou het wel weten…
ik wens je succes!!! :hug:
Ik wens jou ook heel veel succes!!
Er zullen best hele moeilijke momenten komen, maar samen komen jullie er vast wel uit!!
:-* Esther