@Esther75 wrote:
Hou jij van gevaarlijke sporten, voor de kick (adrenaline)
hmm nou tja ik ski en dat vind ik al eng genoeg :oops:
hmm nou tja ik ski en dat vind ik al eng genoeg :oops:
Met wie heb jij medelijden?
met melissa soms!
waarom?
omdat ze zo onzeker word dat andere kinderen meer kunnen dan zij… ze zit soms zo met haar zelf in de knoop … ja soms vind ik dat best rot om t e zien!!
plus dat ik me dan de verwijten maak van haar geboorte!! eigenlijk moetik daar nog steeds hulp voor zoeken
heeft ze die onzekerheid van haar moeder?
nee, van haar geboorte
Was het een zware bevalling?
ja onwijs… te bedenken dat ze gehandicapt zou zijn, en nu doet wat ze doet :thumbup: maar ja je merkt wel dat ze achter loopt en datis soms wel sneu
O tjemig, dat wist ik niet! :hug:
En hoe was de bevalling van Fenna?
oke probeer het weer even kort:
melissa is met 2 weken overtijd gekomen, ze lag verkeerd en daar kwamen ze te laat achter, (sterrekijkertje), doordat het allemaal onwijs lang duurde, kreeg ze zuurstof tekort, vaccuum pomp 2 keer geprobeerd maar die schoot eraf uiteindelijk met tangen verlost, direct met spoed naar zwolle gegaan, melissa is beademd en geintubeerd… ik was bewusteloos mijn hb was 3… direct bloedtransfusie en ook ik met spoed naar ziekenhuis zwolle (ben in meppel bevallen) … melissa heeft 2 weken op IC gelegen… ze wisten niet of ze het ging redden en ze zou een handicap kunnen hebben… achteraf bleek dat ze een bleoding buiten de schedel had… en moesten we kijken hoe zezich ontwikkelde… dus nu bijna 3 en half jaar verder heeft ze epilepsie, achterstand in motoriek…
Bij Fenna dus ingeleid, omdat het bloedverlies gevaarlijk was… bevalling ging goed… maar toen kwam placenta niet, dus operatie… en jahoor mijn hb was nog lager 2.3 . ik mocht niet slapen en reanimatiekist stonds klaar… ik heb het gered (zo wreed dat hennie daaraan is bezweken 
)
Jemig wat vreselijk om dit zo mee te maken! Het zou zo mooi moeten zijn. Ja inderdaad vergelijkbaar met het verhaal van Hennie :vlinder: Bij mijn geboorte kwam de placenta ook niet en mijn moeder is toen ook geopereerd. Toen ze bijkwam hebben ze gezegd dat het heel spannend is geweest. Gelukkig is ze snel hersteld.
Ik mag echt heel gelukkig zijn met mijn bevalling!
ja en ik merk gewoon dat ik het nog lang niet helemaal een plek heb gegeven… als ik melis dan zo zie, dan heb ik soms best wel medelijkden, het steekt dan enorm… ze zit op peutergym, en dan word ik er heelmaal mee geconfronteerd… zij kan gewoon veel dingen niet!!! en Fenna kan al zoveel meer, en daar zit helemaal een kop op want die is haar de baas
Wat sneu voor Melissa. Zielig dat het haar zo onzeker maakt. Ze zou zo lekker zorgeloos moeten zijn nog! :hug:
:hug: ook voor jou. Hopelijk kun je het ooit een plek geven. Ik hoop dat je je iig niet schuldig voelt!!
nee als ik kijk wat ze allemaal wel is gaan doen mag ik in mijn handen knijpen, veel dokters hadden dat niet verwacht… toen ze 6 maanden was zeiden ze : we weten niet of ze gaat lopen… en dat ene zinnetje is mij altij bij gebleven… ik kon haar baby tijd wel weg kijken… kijken of ze ging lopen… achteraf denk ik tjeetje… had ik maar meer genoten!!
bij fenna ging het me allemaal veel te snel
Ja dat kan ik mij voorstellen! Ik zou dat denk ik ook hebben hoor. Fijn dat ze wel gewoon heeft leren lopen!
ja daar ben ik ook heel blij om!! we ginge toen net een huis bouwen, en ja we hebben wel rekening gehouden dat er een badkamer en slaapkamer beneden konden eventueel!!
maar toe maar, het gaat nu best goed… nog even van medicijnen veranderen, zijn nu deze aan het afbouwen
wanneer mag jij weer werken