Rianne is nu een maand oud en sinds 2 weken ongeveer is het met het slapen helemaal in de hobbel , ze heeft gister gepoept , dus dat kan het niet zijn , het zijn ook geen kramphuiltjes want ze is niet aan het strekken of vuistjes ballen , ze krijgt ook wel voldoende melk , want ze “hapt” niet als ze de fles opheeft en geeft ook niet de indruk dat ze meer wil , ze huilt ook niet na de fles dat ze aangeeft dat ze meer wil.
En het vreemde is…het begint savonds erger te worden rond 20.30 uur , en het gaat dan tot snachts een uur of 4 door.
Daarna is ze ook nog wel onrustig , maar lang zo erg niet.
Overdag huilt ze ook wel , het begint dan de smiddags al een beetje , onrustig en omjengelen.
Ze ligt dan te huilen en heel onrustig , trappelt met haar beentjes , maait met haar armpjes , en het huilen wordt dan steeds luider en op het laatst is ze helemaal van slag.
Ze heeft wel een speen , die geven we haar zo nu en dan ook wel , dan is het even goed en dan begint ze weer te huilen.
Zou inbakeren iets zijn hebben we gedacht , maar dat mag niet in verband met haar heupjes ( ze heeft in stuit gelegen )
Zou het misschien komen door de stuitbevalling , dat er misschien iets in de knel heeft gezeten of zo?
Ik merk wel bij het aan en uitkleden dat ze haar armpjes heel krampachtig houdt , ze is niet lekker ontspannen.
Of heeft ze gewoon zoveel huil uurtjes op een dag?
Heb het gister een beetje bij gehouden , maar dan komt ze toch wel op 9 uren dat ze huilt…is dat veel of is dat gewoon?
En hoe lang laat je haar huilen , na 5 soms 10 minuten hou ik het niet meer vol , dan huilt ze soms zo hard dan is ze er hysterisch over.
Komt het jullie bekend voor of hebben jullie tips?
We proberen al zoveel mogelijk hetzelfde ritme aan te houden , en prikkels te vermijden.
Ze krijgt flesvoeding…6 flessen op een dag…5 van 120 cc , en voor de nacht 1 van 135 cc.
Ze drinkt ze heel rustig leeg , doet er ongeveer 20 minuten over en boert na de tijd ook wel.
Ik zou eens met haar naar een osteopaat gaan. Zeker omdat je een stuitbevalling hebt gehad, kan het heel goed dat er wervels e.d. scheef zitten of dat er ergens iets geblokkeerd is. Kortom, dat ze simpelweg pijn heeft of op z’n minst een onaangenaam gevoel heeft. Er staan heel veel succesverhalen over de osteopaat hier op KoK, en sinds gisteren kan ik erover meepraten. Weliswaar hele andere problematiek dan jij, namelijk voorkeurshouding, maar de osteopate voelde zo goed waar alle spanningen zaten en toen ik Mirthe weer mee naar huis kreeg kon ze ineens weer naar links kijken, wat ze daarvoor echt niet meer kón (dat was ook wat de osteo zei: het is geen kwestie van willen, ze kan het gewoon niet meer). En haar lijfje in z’n geheel is meer ontspannen.
9 uur huilen is zeker niet gewoon trouwens. Ik denk dat Rianne inmiddels ook ‘gewoon’ oververmoeid is, maar aangezien je dat niet met inbakeren kunt doorbreken in jullie geval, zou ik echt naar de lichamelijke oorzaak zoeken!
Oh ja, ritme aanhouden en prikkels vermijden is natuurlijk altijd goed!
En je kunt als je met 6 weken nacontrole krijgt bij kinderarts (dat neem ik aan?), ook vragen of je mag inbakeren. Ze kijken dan ook de heupjes na. Maar daar heb je nu nog niks aan natuurlijk.
Yep, ik zou zeker naar een osteopaat gaan.
Ondertussen :hug: voor jullie.
Emma was ook zo onrustig (ook een stuitekindje). In eerste instantie zijn wij begonnen met het inbouwen van regelmaat. Dus alles in een vaste volgorde. Uit bed - eten - verschonen - in box spelen - weer naar bedje. Emma sliep niet in haar eigen bedje want ze kon niet zelf in slaap komen. Dit moest ze leren en dat is een hele strijd geweest. Toen ze op een gegeven moment nergens meer sliep hebben we haar laten huilen. Dit is echt verschrikkelijk! 2 dagen lang heeft ze alleen maar gehuild, en ik huilde mee. Na die 2 dagen had ze het ineens door. Ze viel zelf in slaap en daarna kon ze dat bij elk slaapje. Wel hebben we het regelmaat aangehouden, zijn we met haar naar een osteopaat geweest en hebben we een bakerzak gekocht. Inbakeren mag inderdaad niet omdat de heupjes vrij moeten kunnen bewegen, maar in een bakerzak kunnen ze dat wel.
Achteraf ben ik blij dat ik heb volgehouden met dat huilen. Het was verschrikkelijk maar nu hebben we wel het makkelijkste kindje dat er is. In bed betekend slapen en dat doet ze dan ook zonder mopperen. Langzaam zijn we het regelmaat aan het laten varen en dat gaat ook goed.
Wanneer heb jij je echo om de heupjes te laten controleren? Want het kan ook nog zijn dat er iets niet goed is en dat ze er pijn aan heeft? Bij Emma wisten we vanaf dat ze 4 dagen al dat er niets goed zat met de heupjes (scheve bilplooi) en we merkten ook dat ze daar ook last van had (en dit bevestigde de osteopaat). Goed idee om dit te laten controleren misschien?
Succes ermee.
Bedankt voor de snelle antwoorden!
We moeten volgende week voor het eerst met haar naar het consultatieburo toe , zal dan vragen of misschien een osteopaat ook een oplossing kan zijn , en ik neem aan dat ze bij het consultatieburo ook alvast wel wat naar haar heupjes kijken , toch??
We moeten begin oktober met Rianne naar het ziekenhuis voor een echo van de heupjes , ze is dan 3.5 maand.
We proberen ook al zoveel mogelijk hetzelfde ritme aan te houden , en vooral savonds als ze op bed ligt niet meer met haar naar beneden om haar de laatste fles te geven voor de nacht , op de gang een lamp aan en niet op haar kamer , en zo weinig mogelijk tegen haar praten.
Ik vindt het vreselijk om haar te laten huilen en hou het niet langer dan 5 minuten , soms 10 minuten vol , dan ga ik naar haar toe en haal haar uit bed , en het gekke is dan…binnen een minuut is ze dan stil , maar zodra je haar weer in bed legt is het weer mis.
Smorgens is er niks aan de hand , smiddags begint het al wat en savonds en vooral snachts is het mis.
Vannacht was het half 4 en toen is ze eindelijk gaan slapen , maar 7 uur was ze weer klaar wakker.
Ze krijgt nu snachts nog een fles , dus honger kan het niet zijn.
Moeilijk , moeilijk , vooral het huilen vind ik zo erg , we staan dan machteloos toe te kijken en ons af te vragen waarom ze nou huilt…waarom krijg je er ook geen gebruiksaanwijzing bij als je een kindje krijgt 
Denk echt dat het huilen nu inmiddels oververmoeidheid is.
Tussenoplossing voor het laten huilen versus uit bed halen: probeer haar in d’r bedje te troosten. Speen of pink, over buikje wrijven, over neusje strelen, dat soort dingen… Of probeer je dat al voor je haar eruit haalt?
Je heb overigens geen verwijzing voor osteopaat nodig, dus je kunt ook zonder dat je op cb geweest bent. Kijk eens op http://www.osteopathie.nl.
Als ze stil is als ze bij je is en weer gaat huilen als jr haar neerlegt, dan huilt ze waarschijnlijk omdat ze je mist. Draagdoek!
zeker naar de osteopaat gaan, en als je het aan het cb vraagt die zgegen toch dat je het niet moet doen, die zijn nogal anti :roll:
Cleo huilde ook savonds zonder oorzaak en na behandeling osteopaat ging die als een zonnetje mee terug :thumbup:
ook moelijke bevalling en bij haar zat een nekwervel scheef/bekneld
op de site kan je een osteopaat bij jouw in de buurt vinden
succes :-*
Ik zou alle lichamelijke oorzaken eerst (laten) uitsluiten dus… huisarts of CB laten kijken/vragen naar
- osteopaat/wervels
- allergie?
- reflux?
- iets anders wat voor pijn/ongemak kan zorgen?
Daarnaast wat Gerry zegt: draagdoek. Babies die gedragen worden huilen in het algemeen minder.
Ik kan ook niets anders zeggen dan: bezoek een osteopaat. Die “ziet” namelijk net even iets meer. Succes!!!
Het eerste wat in me (en dus blijkbaar vele anderen) opkwam was een bezoekje aan de osteopaat. Dat heeft hier goed geholpen. Sommige CB’s zijn wel een voorstander van de osteopaat en sommige helemaal niet. Ik weet wel dat ze het niet mogen aanraden (heel raar) terwijl ze zelf (bij ons tenminste) zeggen dat ze bij veel kinderen resultaat zien.
Ik zou wel even rondvragen of er iemand is die er ervaring mee heeft. Niet alle osteopaten zijn kundig op het gebied van kinderen. En je moet ook even rekening houden met je ziektekosten verzekering. Het wordt niet altijd vergoed. Ze moeten zowiezo een bepaalde titel hebben. Als je meer wilt weten, stuur maar een PBtje.
Succes ermee!!
Hier ook beginnen huilen op 6w, bleek reflux en ostheopaat bezocht en dat hielp
Hoi Monique.
Jouw hele verhaal is zo herkenbaar! Mijn zoontje is 2 juli geboren (dus nu 4 weken) en heeft ongeveer hetzelfde probleem. Hij is erg gespannen, onrustig, huilerig. Hij drinkt goed, ontlasting is goed, heeft geen last van krampjes maar blijft huilerig. 's nachts gaat het bij hem wel goed (gelukkig) maar vooral de ochtend van 07.00 tot 11.00 is dramatisch. Hij ligt dan ook echt te gillen, alleen als ik hem vast houdt stopt hij, leg ik hem weg (box/bed/wiegje) dan begint het weer. 's middags rond een uur of 15.00 hetzelfde verhaal tot een uur of 19.00. Ik wordt er inderdaad soms ook echt wanhopig van! Ik lees dat iedereen jou aanraadt om naar een osteopaat te gaan, heb je dat al gedaan? Ben benieuwd hoe het nu bij jou gaat. Sterkte!
Groetjes Marieke
url=http://www.kindjeopkomst.nl][/url]
dave heeft het ook heel erg gehad…
ik heb toen een bakerzak gekocht… (gewoon punt nl erachter en www ervoor )
en hem idd hoe moeilijk het ook was…laten huilen…het breekt je hart…maar hij moest er door heen.
en toen hij eindelijk toch ging slapen werd hij ook vrolijker…hij was gewoon oververmoeit geraakt…
hij zat een een neerwaartse circel…huilen omdat hij moe is en omdat hij huilt word hij moe…en als ze te moe zijn…kunnen ze niet meer slapen…
dus toen hij ongeveer een jaar was…sliep hij zoals een kindje van zijn leeftijd hoorde te doen…twee slaapjes overdag en s’nachts doorslapen (OK dit lukt nog niet alle nachten…maar ik hoef er niet meer 7x uit omdat hij zo overstuur is van vermoeitheid. )
en weet je…ze voelt dat jij en je man er gestressed van raken…hierdoor gaat zij ook weer spanning in haar lijfje opbouwen, wat resulteerd in niet slapen kunnen…te moe zijn…huilen…
probeer dus zo rustig mogelijk te blijven…positief naar haar toe komen…
haar niet bij elk huiltje op te pakken…maar aai haar over haar bolletje…zing zachtjes voor haar…praat zachtjes tegen haar…(als je op haar voorhoofdje ait…tussen haar oogjes ongeveer…willen ze nog rustiger worden…soms zelfs in slaap vallen )
succes…enne idd ostheopaat proberen…ik hoor alleen maar goede verhalen :thumbup:
laten huilen zou NU nog niet mijn oplossing zijn hoor…
ik zie in jouw verhaal een “zorg”.
Volgens mij heb je het gevoel dat de stuitbevalling gevolgen heeft gehad. In ieder geval merk je dat haar armpje niet ontspannen is.
Ik zou eerst je eigen gevoel gaan volgen… Inbakeren is niet zomaar een oplossing voor huilen. Ik denk dat je je goed moet informeren voor welke problemen inbakeren helpt.
Slaapt ze overdag goed of is het met het maaien van de armpjes dat ze zichzelf wakker houdt? in dat geval zou het kunnen dat ze in de loop van de dag inderdaad een slaaptekort opbouwt en daarom niet meer in slaap komt 's nachts.
Ze is ook nog super jong natuurlijk…
Maar toch… als ik het og eens lees…
Eerst met die spanning aan de slag… … zou ik doen…
En misschien is een draagdoek/-zak een oplossing… maar ook daarvoor moet je een doordachte reden hebben. Het is in mijn ogen ook niet goed om alle huilende babys de draagdoek aan te bieden. Zoek eerst goed naar de oorzaak.
Misschien zou je ook eens kunnen proberen iets te doen met baby massage? Daar leer je ook veel over de ontspanning van je baby en hoe je dit kan zien. Precies omdat jij al schrijft over haar armpje dat ze niet ontspant, moest ik eraan denken. Daar leer je dus ook te ‘vragen’ of ze (bijvoorbeeld) haar armpje ontspant. Door met je hand vanaf de oksel naar haar handje toe te ‘wrijven’, en dat telkens te herhalen, dan bij haar polsje, en je duim in haar handpalm willen leggen. OP die manier zou de haar hand telkens open en dicht moeten doen ten teken van ontspanning. Op die manier leer je je kindje ook (nog) beter kennen.
Ik heb zelf bij Jayden toen de cursus baby massage gedaan, en heb er veel aan gehad! Zou het graag weer willen doen maar probeer eerst de oude kennis terug te halen
Maar ik zou ook zeker een osteopaat proberen, als ik alle goede verhalen hier hoor! :thumbup:
Heel herkenbaar meid…
Ik ben er net van af zeg maar…
Ik had het idee dat het bij Sienna frustratie was. De bevalling enz.
Het lijkt me gewoon ontzettend pittig voor zo’n kleintje om ff op deze aardbol terecht te komen…
Ik heb haar een tijdje ingebakerd maar dat was het ook niet. Misschien dat een osteopaat helpt maar ik heb het nooit gedaan.
Ik heb haar bach bloesem druppels gegeven. Tik het maar is in op google en je kan er alles over lezen…
Ik ben ervan overtuigd dat het haar er doorheen heeft geholpen. Langzamerhand werd ze rustiger en ik voelde gewoon dat ze beter in haar vel kwam te zitten en bepaalde dingen verwerkt had…
Als ze huilde had ik haar vast en aaide ik over haar koppie en liet gewoon merken dat ik er voor haar was. Huilen is toch een soort van praten voor die kleintjes en ook die moeten hun frustratie kwijt…
Nu is het 1 vrolijke lachebek :mrgreen:
Succes meis want ik weet hoe frustrerend het is…
Volgende week komt hier iemand van het consultatieburo voor Rianne en dan gaan we proberen of ze van inbakeren ook rustig wordt.
De armen worden dan ingebakerd , door het gemaai en onrustige gedrag wordt ze moe , ze houdt haar hierdoor haarzelf wakker en daardoor gaat ze huilen , en dan raakt ze helemaal oververmoeid.
Als we haar eruit pakken is het goed , maar dat komt waarschijnlijk omdat ze haar armen dan weer bij elkaar heeft en de ruimte niet heeft om zo druk en onrustig te zijn , dus waarschijnlijk heeft ze te veel ruimte in bed en wordt hierdoor angstig.
En ze is ook heel gevoelig voor prikkels , dus als we haar savonds op bed brengen zo weinig mogelijk drukte , praten en licht , en overdag bij tekenen van vermoeidheid op bed brengen.
En zo weinig mogelijk als ze zo onrustig is en huilt met haar omlopen , omwiegen , dit geeft alleen maar meer prikkels waardoor ze nog onrustiger van kan worden.
@Monique wrote:
En zo weinig mogelijk als ze zo onrustig is en huilt met haar omlopen , omwiegen , dit geeft alleen maar meer prikkels waardoor ze nog onrustiger van kan worden.
Bij ons CB hebben ze juist een draagzak in het troostpakket voor huilbaby’s zitten. Dus het laatste advies dat je kreeg vind ik een beetje vreemd…
Mijn ervaring is dat Fenna (super onrustig) van een draagdoek heel rustig werd en zo insliep. Nog steeds trouwens. Babies zijn gemaakt om dicht bij de moeder te zijn (kijk ter vergelijking maar naar jonge aapjes, die hangen letterlijk aan mama-aap). Kinderen die gedragen worden huilen in het algemeen minder.
Er wordt vaak heel snel inbakeren genoemd als oplossing. Maar wat preggie ook zegt , is de oorzaak al duidelijk? zijn alle andere medische oorzaken uitgesloten door een arts?