Hoi
ik ben 37 weken zwanger en ons dochtertje wordt in maart 3.Natuurlijk hebben we haar wel voorbereid op de komst van dr broertje,maar hebben jullie nog tips? Voor diegenen met ervaring,sliep julie 1e kind door als de kleinste huilde snachts?
Wij hebben steeds vertelt dat er straks een baby komt en heb vanaf een week of 30 een boek gelezen wat heet: straks ben ik een grote zus.
Bij de vk mocht ze steeds meekijken en helpen om naar het
hartje te luisteren. Thuis aan mijn buik voelen enzo…
Anoek is 's-nachts nog nooit wakker geworden van Sven.
(en andersom ook niet)
Nou ging ik er ook meteen uit als ik hoorde dat hij 's-nachts
wakker werd voor een fles. Veel en hard gehuild heeft
hij eigenlijk helemaal niet. Ik was het voor. Werd er toch wakker van
dus vandaar…(kon iedereen gewoon lekker rustig doorslapen en werd
er niemand onnodig wakker van)
Peter was de hele zwangerschap door helemaal niet oke met het idee dat er nog een baby kwam. Dus wij bleven voorbereiden en vertellen, maar hij reageerde alleen maar negatief.
Na de geboorte van Mies hebben we het helemaal aan hem gelaten, hij keek steeds heel vies, wilde niet in mijn buurt komen als ik Mies had en ging steeds onder tafel zitten.
Ik heb hem niet gepushed, maar wel regelmatig heel bewust gezegd tegen visite, ouders, Ruud, anderen “hier nemen jullie “de baby” nu maar even, ik wil nu even mijn grote klein man knuffelen”
Dan kwam hij aangespurt, haalde zijn knuffels van die dag en dan kletsten we wat. Hoofdzakelijk over dat ik erg veel van al mijn kindjes houd en dat we graag nog zo een lief kindje als Peter en Aniek wilden.
Na 10 dagen wilde hij Mies wel aaien, na 14 dagen wilde hij wel naast mij zitten en helpen Mies te ondersteunen en na 3 weken wilde hij Mies op schoot en vanaf die tijd is het dikke broederliefde.
Hij is nog steeds jaloers, op andere mensen die Mies aandacht geven, dan roept hij “dat is MIJN baby hoor, niet van jou!”
Tegen oma heeft hij zelfs gezegd "Oma geef terug, Mies is MIJN broertje, niet van jou :lol: :inlove:
Nee, het is dik aan tussen die 2, maar t kostte tijd en veel aandacht naar specifiek Peter.
Hij moest weten dat die aandacht voor hem alleen er ook nog zou zijn. Dat Michel niet zijn plekje zou inpikken.
Ik liet ze in het begin ook kleertjes uitzoeken voor Mies, helpen met badderen (dan gaven ze bv shampoo aan) helpen met schepjes voeding tellen, doekjes brengen enz…
Het is nu echt een trio hier, heerlijk…
oh en over dat slapen heb ik me nooit druk gemaakt… ze werden wel eens wakker, maar dan zei ik gewoon… ga maar weer slapen, Michel, de baby huilt, mama geeft hem eten en dan slapen we allemaal weer verder.
Prima.
wat wij deden
boekjes voorgelezen over de aanstaande baby
samen in de babykamer dingetjes doen… ik kast inruimen hij spelen met de poppedingetjes voor de baby…
hij mocht meehelpen de box in elkaar zetten…
dat soort dingen…
en altijd meegeweest naar de vk vooral het hartje luisteren vond hij schitterend…
en er over praten met hem
meer kan je toch niet doen… want weten en ervaren zijn twee verschillende dingen…