ik heb er ook nog steeds erge last van ben steeds de meest simpele woorden kwijt en ik vergeet erg veel terwijl ik altijd een geheugen heb gehad als een olifant.
oh erg is dat he... :wall: ben je aan het vertellen... kom je niet op de simpelste woorden :twisted:
ik heb ook wel eens dat iemand tegen me praat en dat ik na 2 zinnen niet meer weet waar het over gaat...
en het is echt geen desinteresse....ik kan me dan gewoon niet meer concentreren op wat er gezegt word....
Ik heb al een paar keer gehad dat ik begon met oja weet je wat ik nog wilde zeggen en dan komt de reactie wat dan van man en dan kan ik alleen maar zeggen ik weet het niet meer. Terwijl toen ik begon ik het echt wist en dan ben ik opeens helemaal blank kan me echt niet meer herinneren wat ik wilde zeggen. Zo irritant :wall:
Hier is in mijn geheugen ook een flinke deuk opgetreden.
Vreselijk, ik was ook zo iemand die niet eens een agenda nodig was, maar het complete rooster uit m’n hoofd wist enzo.
Nu kan ik echt niets onthouden.
loop al 2 weken te zoeken naar de letterkralen die ik had besteld om aan de speenkettingen van de knullen te doen.
Heb maar nieuwe gehaald…omdat ik ze gewoon niet meer kan vinden.
Ook heb ik al menig flesje weg moeten gooien omdat ik niet meer wist hoeveel schepjes voeding ik nu in de fles had gedaan :wall: :wall: als er iemand wat aan me vroeg terwijl ik de flessen klaar sta te maken.
maak nu maar s’ochtens in melkpoederbewaarbusjes de juiste hoeveelheid klaar voor de hele dag zodat ik het alleen nog maar in het flesje hoef te kieperen bij een voeding.
(ze krijgen hier 2 soorten voeding + nutriton…dus soms best lastig…en dat nog eens keer 2)
ik heb ook wel eens dat iemand tegen me praat en dat ik na 2 zinnen niet meer weet waar het over gaat...
en het is echt geen desinteresse....ik kan me dan gewoon niet meer concentreren op wat er gezegt word....
wat jij zegt dat heb ik ook heel vaak kan me totaal niet concentreren en het is nog erger als er teveel tegelijk gebeurt
ben in ieder geval blij (als je het zo kan noemen tenminste) dat ik niet de enige ben
ik heb er ook nog steeds erge last van ben steeds de meest simpele woorden kwijt en ik vergeet erg veel terwijl ik altijd een geheugen heb gehad als een olifant.
oh erg is dat he... :wall: ben je aan het vertellen... kom je niet op de simpelste woorden :twisted:
ja het ging(en soms nog steeds) ook vaak zo even een stom voorbeeldje
ik stootte mijn hoofd tegen de uhhhhhhh uhhhhhhh hoe heet dat ding ook al weer om de deur heen dat houtwerk uhhhh uhhh bedoel je de deurpost zegt mijn vriend dan oja deurpost :oops: :wall: :lol:
Ik had het wel zeer degelijk en ik merk nu dat ik echt alle afspraken op moet schrijven omdat ik echt “gaten” in mijn geheugen heb. Voor mijn zwangerschappen was mijn brein mijn agenda, maar daar kan ik nu echt niet meer op vertrouwen. Komt volgens mij nooit meer goed met mij :think: :lol:
Toen mijn beste vriendin zwanger was van de tweede hoefde ze me dat niet eens te vertellen, ik wist het meteen al toen ze 2 x midden in haar eigen verhaal stopte en vroeg: wat zei je nou?? :lol:
IK zei helemaal niets, JIJ was wat aan het vertellen :lol:
Zwanger??
Bij haar eerste zwangerschap ging het namelijk precies zo.
Zelf heb ik er beide zwangerschappen gelukkig helemaal geen last van gehad.
Ik heb het vergiet uitgevonden hoor! Doe hele rare dingen als ik zwanger ben…
De kaas lag in de keukela ipv in de koelkast en ik heb een tijd lopen zoeken naar een pak vla, die ik doodleuk vast had…
Mijn vriendin had ook een giller toen ze zwanger was. Komt binnen, zet haar tas op tafel, hangt haar jas op de kapstok, komt terug, ziet haar eigen tas en zegt tegen mij: goh, leuke tas! Die heb ik ook! :lol: :lol: :lol:
Nog steeds bestaat mijn geheugen uit post-it’s. Toen ze laatst op waren op het werk, was ik nog net niet in paniek
Ik heb er ook last van (gehad). Sterker nog: toen ik zwanger was van Giulian, kon ik tijdens een gesprek zomaar vergeten dat ik in gesprek was en dan viel ik gewoon uit. Niet dramatisch, maar met verjaardagen heb ik nog wel es opgetrokken wenkbrauwen gezien, of van Elmar gehoord: ben je dr nog?
En dan was ik echt ff kwijt dat we aan t praten waren. :lol:
Na de zwangerschap kon ik alles vergeten, behalve wat nodig was voor mn kinderen. Daar was ik ontzettend op geconcentreerd.
doet me in ene denken aan die reclame van mona :mrgreen:
"schat geef je vader eens een por… hij zit weer vast " :lol:
nee heel herkenbaar… en idd het gaat nooit meer over
en een chaos in mijn hoofd af en toe zeg :wall:
ben benieuwd wat er gebeurd als ik weer zwanger raak van een 2de
kunnen ze me vast opnemen op een gesloten PG afdeling :mrgreen:
Ik heb er ook last van (gehad). Sterker nog: toen ik zwanger was van Giulian, kon ik tijdens een gesprek zomaar vergeten dat ik in gesprek was en dan viel ik gewoon uit. Niet dramatisch, maar met verjaardagen heb ik nog wel es opgetrokken wenkbrauwen gezien, of van Elmar gehoord: ben je dr nog?
En dan was ik echt ff kwijt dat we aan t praten waren. :lol:
Na de zwangerschap kon ik alles vergeten, behalve wat nodig was voor mn kinderen. Daar was ik ontzettend op geconcentreerd.
doet me in ene denken aan die reclame van mona :mrgreen:
"schat geef je vader eens een por… hij zit weer vast " :lol:
nee heel herkenbaar… en idd het gaat nooit meer over
en een chaos in mijn hoofd af en toe zeg :wall:
ben benieuwd wat er gebeurd als ik weer zwanger raak van een 2de
kunnen ze me vast opnemen op een gesloten PG afdeling :mrgreen:
zal ik alvast inschrijven ?
Heb je daar geen leeftijdsgrens aan. :mrgreen: Daar willen ze je helemaal niet eens hebben. :lol:
Jana is nu 22 maanden zoiets en ik heb er nu nig hele erge problemen mee, vond t herlijk om zwanger te zijn, maar t geheugen verlies destijds, en nu nog( in extreme mate) en het incontienet zijn na de bevalling speelt wel erg met mijn gevoelens, ben de laatste tijd erg gestressed door deze dingen en er speelt nog meer mee, ben er nu vor naar de dokter gegaan, en ik moest van haar vitamine b complex gaan slikken, daar kon het van gaan verbeteren, en anders word ik door gestuurd naar t ziekenhuis.
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik nergens last van gehad. Bij mijn tweede zwangerschap daarentegen…
Nu een jaar later is het helaas nog steeds niet over, ik ben wel eens bang dat ik de rest van mijn leven als verstrooide professor door het leven zal moeten gaan. :mrgreen:
(sz dus niet)
