Ik wil idd wel wat dingen op papier zetten. maar bijv ook voor de kraamtijd. Zo werd hubbie bij mij weggehaald door de kraam als ik zat te kolven etc… dat soort dingen wil ik gewoon goed geregeld hebben deze keer
Ik doe het echt alleen voor tijdens de bevalling in het ziekenhuis (@vuegje, pik mooi wat van jou dingen, jammer dat ons ziekenhuis geen bad heeft 
)
Ik neem aan dat ik tijdens de kraamtijd weer mondig genoeg ben om er zelf wat van te zeggen, of dat mijn man dan weer genoeg is bijgekomen om dat te doen :lol:
@dragon wrote:
Oke dan heb ik het goed begrepen, weer wat geleerd :mrgreen:
Zelf zie ik persoonlijk niets in een bevallingplan :oops:
Gaat gaat zo als het gaat en komt zo als het komt denk ik maar.
Ik heb inmiddels heeeeeel wat bevallingen meegemaakt en nog nooit een geboorteplan gezien.
De ouders waren meestal gewoon goed te spreken over hoe het gegaan was.
Van te voren maakten sommige een paar wensen kenbaar b.v mbt tot navelstreng door knippen en wie als eerste het kind mag aanpakken.
Maar dit werd gewoon in de dossier genoteerd en daar werd dan ook rekening mee gehouden.
En bij wisseling van de dienst werd die ook gewoon mondeling en schriftelijk overgedragen van pleeg naar pleeg.
En anders heb ik nog een partner die heel goed weet wat ik wel en niet wil.
Het is ook niet bedoeld om de bevalling te regisseren. Dat gaat inderdaad zoals het gaat. Maar ik wilde bv geven en wilde absoluut niet dat mijn kindje kv kreeg. Ook wilde ik niet dat mijn kindje in bad werd gedaan of een speen kreeg. Ik wilde liever geen stagiares/leerlingverpleegkundigen of co-assistenten bij mijn bevalling. En zo waren er nog een paar specifieke wensen. Als dat overzichtelijk op papier staat heb je een grotere kans dat het gehonoreerd wordt. Het wordt op zo’n zwangerschapskaart anders wel een gepriegel. Bij deze bevalling heb ik weer dingen geleerd en zijn mijn wensen aangepast in het plan.
Liefs Moirah
Ik snap inderdaad dat het niet gaat om een bevalling te registreren maar ik heb ook voor de bevalling (als vrouwen b.v al weken in het ziekenhuis liggen) nog nooit zo iets gekregen of gezien van aan patient.
Ook heb ik er patienten nog nooit over horen praten.
Persoonlijk voel ik nog steeds helemaal niets voor een geboorte plan.
En moet ook zeggen dat is het soms een beetje ver vindt gaan :oops:
Heb even op het internet er naar gesnuffelt en ben wensenlijstjes tegen gekomen dat ik bij mijn eigen denk "jeetje mina :shock: "
Wil je nog wel bevallen want sommige mensen hebben wensen daar kun je bijna gewoon niet aanvoldoen.
Zoals b.v een kamer met bad. Ja dat kun je wel willen maar dan moet ie net vrij zijn…
En mocht ie niet vrij zijn wat ga je dan doen? Naar een ander ziekenhuis ?
Yvonne Z: In het ziekenhuis wordt er altijd in het belang van het kind gewerkt. Dus zelfs als er Routine matige gewerkt wordt is dat altijd in het belang van het kind.
Jammer dat sommige ouders dat heel anders zien.
Soms kun je als verpleegkundige of arts even niets anders.
En moeder warmte is bij lange na niet altijd de beste manier op het kindje weer op tempratuur te brengen of te houden.
En ook een Apgar score mag je gewoon niet te lang uitstellen omdat er dan belangrijke dingen gemist kunnen worden. En juist bij een pasgeborene is het heel belangrijk op optijd en adequaat te reageren en te handelen
kijk je hebt wensen en wensen…
ik wil graag dat er rekening gehouden wordt met mijn bekken…
hierdoor mag er niemand anders dan ik aan mijn benen zitten tijdens her persen… omdat alleen ik de pijn voel…
ook mag een kindje dan niet met de vacuum gehaald worden…
ik wil absoluut geen stagiaire aan mijn bed hebben…
( ik weet ze moeten het leren… maar gezien de ervaring van de vorige keer zeg ik NU nee daar tegen)
ik geef geen bv… dus dring er ook niet op aan…
ik moest op mijn rug liggen tijdens de vorige bevalling… hierdoor heb ik veel pijn geleden … ik wil dat er na gedacht wordt over andere liggingen
mocht de beeb in stuit liggen dan wil ik een ks…
geen draaipoging… geen stuitbevalling…
ik wil graag pijnstilling… dat kreeg ik de vorige keer niet… hierdoor veel kracht verloren en was te moe om dave na zijn geboorte vast te houden…
ik moest toen van de verpleging dave vasthouden maar had er de kracht niet voor en was daardoor bang dat ik liet vallen…
de verpleging ging bijna door het lint dat ik hem niet wilde vasthouden.
en ik heb mijn vriend toen dringend verzocht hem van me af te halen…
huilend van angst…
sorry hoor maar mag een persoon even bijkomen van alle ellende???
ik wil weten wat ze doen als de beeb is geboren… nu werd hij meegenomen naar een kamertje en ik weet niets… lag ik daar in mijn EENTJE met mijn benen omhoog … niemand die op mij lette…
enzo…dus om een nare ervaring tegen te gaan… en een mooie ervaring te kunnen krijgen heb ik een wensen lijstje…
dus geen rare eisen van ik wil een bad of ik wil uitzicht op de zee…
ik wil mijn angsten de baas blijven… daarom een lijstje…
de dokteren blijven de baas. maar wel zo dat ik het kan blijven volgen
@colle wrote:
de dokteren blijven de baas. maar wel zo dat ik het kan blijven volgen
Mooi gesproken, als ik jouw verhaal zo lees kan ik niets anders dan begrip daarvoor opbrengen.
En inderdaad het is net wat je zegt je hebt wensen en wensen… Daarom was ik ook heel erg nieuwsgierig naar de ervaringen. Ook ik heb lijstjes op het internet gezien waarvan ik wel even met mijn ogen ging draaien :roll:
wat zou jij willen dan???
( enne ik heb nog niet eens alles hier neer gezet hoor…ik voelde de woede alweer op borrelen en ben gestopt met schrijven…)
@colle wrote:
( enne ik heb nog niet eens alles hier neer gezet hoor…ik voelde de woede alweer op borrelen en ben gestopt met schrijven…)
Dit vind ik heel herkenbaar. Het schrijven van ons geboorteplan had voor mij idd ook een emotionele lading. In mijn geval geen woede, maar bij sommige punten kwam een gevoel van gemis boven. Ik herinner me een verslag van de kraamtijd van mijn collegaatje in ons verenigingsblad. Ze was net bevallen van haar tweede kindje en schreef dat haar kraamtranen voor haar oudste waren. Dat vond ik wel heel treffend, die omschrijving komt denk ik het dichtst in de buurt van het gevoel dat ik had en straks waarschijnlijk ook nog wel weer zal krijgen :shifty:
Ik zit hier dit topic te lezen en ik moet zeggen, ik wist wel dat het kon, maar heb er nog nooit over nagedacht. Ik denk dat ik ook een geboortplan op ga stellen, al is het maar alleen voor mezelf. Ik zie ontzettend tegen de bevalling op. De vorige bevalling was een droombevalling, als je er van uit gaat dat iedere bevalling pijn doet… Het enige minpunt was dat ik bijna volledig was ingescheurd. Ik ben thuis bevallen en mocht gelukkig ook thuis blijven voor te hechten…
Ik ben nu erg bang om in paniek te raken op het moment dat ik moet gaan persen. Maar ik zou ook niet weten of er andere wensen zijn dan de vorige bevalling. Het enige is dat ik wil dat de vk op tijd gebeld wordt en niet pas een half uur voor dat beeb gelanceerd wordt (dit was bij Juul het geval). En mijn hub moet bij mij blijven, en geen taken krijgen zoals water pakken, de kleertjes klaar leggen, enz… Gelukkig was mijn moeder bij de bevalling dus zij heeft alles klaar kunnen leggen en hub kon bij mij blijven…
@dragon wrote:
Ik snap inderdaad dat het niet gaat om een bevalling te registreren maar ik heb ook voor de bevalling (als vrouwen b.v al weken in het ziekenhuis liggen) nog nooit zo iets gekregen of gezien van aan patient.
Ook heb ik er patienten nog nooit over horen praten.
Ik probeer te begrijpen waar je heen wilt, kun je aangeven wat je hiermee wilt zeggen?
@dragon wrote:
Persoonlijk voel ik nog steeds helemaal niets voor een geboorte plan.?
Dat kan natuurlijk
Zwangerschap en bevalling en de manier waarop je daar invulling aangeeft/mee omgaat Ãs ook heel persoonlijk.
@dragon wrote:
En moet ook zeggen dat is het soms een beetje ver vindt gaan :oops:
Heb even op het internet er naar gesnuffelt en ben wensenlijstjes tegen gekomen dat ik bij mijn eigen denk "jeetje mina :shock: "
Wil je nog wel bevallen want sommige mensen hebben wensen daar kun je bijna gewoon niet aanvoldoen.
Zoals b.v een kamer met bad. Ja dat kun je wel willen maar dan moet ie net vrij zijn…
En mocht ie niet vrij zijn wat ga je dan doen? Naar een ander ziekenhuis ?
De bedoeling van een geboorteplan is, dat deze wordt voorgelegd aan de vk of gyn. De a.s. ouders en de vk/gyn kunnen deze dan samen doornemen en de haalbaarheid bespreken. Zo kunnen in mijn beleving van beide kanten ook eventuele alternatieven worden aangedragen. Ik zie het eigenlijk als een uitnodiging om mee te denken met de a.s. ouders, wat voor mijn gevoel een positieve bijdrage kan leveren aan de verstandhouding tussen de a.s. ouders en de zorgverlener.
@dragon wrote:
Yvonne Z: In het ziekenhuis wordt er altijd in het belang van het kind gewerkt. Dus zelfs als er Routine matige gewerkt wordt is dat altijd in het belang van het kind.
Ik denk dat mijn reactie idd iets genuanceerder had gekund. Ik kan me voorstellen dat een routine voor een deel wordt gevormd door de kennis die op dat moment voorhanden is, met als uitgangspunt ongetwijfeld het belang van (de moeder en) het kind. Die kennis breidt zich echter steeds weer uit, maar wordt vaak door de routine (en misschien ook andere factoren, zoals onderbezetting, communicatiestoornissen of wat dan ook) laat erkend en daardoor niet of laat toegepast. Met die nieuwe kennis kan er dus nog meer in het belang van het kind worden gewerkt, maar daar wordt door routinematig werken nog wel eens aan voorbij gegaan.
Een alledaags voorbeeld daarvan is in geval van borstvoeding bijvoeden met kunstmatige zuigelingenvoeding, wat bij een gezonde, op tijd geboren baby in principe niet nodig is maar wel vaak om de meest uiteenlopende redenen wordt gedaan. Wanneer er een goed borstvoedingmanagement wordt gevoerd, er een goede begeleiding wordt gegeven en de juiste en volledige informatie wordt verstrekt kan bijvoeden met kv in veel gevallen worden voorkomen.
@dragon wrote:
Jammer dat sommige ouders dat heel anders zien.
Ik denk dat het juist goed is, dat ouders hun eigen zienswijze delen en uitspreken wat zij ervan vinden. Het is immers hun zwangerschap en bevalling, hun kind, hun verantwoordelijkheid.
Persoonlijk houd ik in ieder geval een beter gevoel over aan actieve betrokkenheid dan aan een meer passieve houding.
Daarnaast zou de zorgverlener er ook zijn/haar voordeel mee kunnen doen. De feedback van ouders kan hen immers in staat stellen om eventuele knelpunten op te sporen en waar nodig op te lossen.
@dragon wrote:
Soms kun je als verpleegkundige of arts even niets anders.
Daar zullen ouders vast alle begrip voor kunnen hebben, zeker als zij worden betrokken bij de situatie en met hen wordt overlegd over de verdere gang van zaken :thumbup:
@dragon wrote:
En moeder warmte is bij lange na niet altijd de beste manier op het kindje weer op tempratuur te brengen of te houden.
Als het gaat om een gezonde, op tijd geboren baby (en dat is als het om mijn eigen geboorteplan gaat het uitgangspunt; ik snap dat er bij medische complicaties misschien van bepaalde punten moet worden afgeweken) zijn er voldoende onderzoeken bekend waaruit blijkt dat directe lichaamswarmte van de moeder dit juist wel kan doen. Het schijnt zelfs, dat de lichaamstemperatuur van de moeder zich daarop afstemt door iets omhoog te gaan.
En wat te denken van het kangoeroën met premature kindjes?
Bv.com-Het belang van huid-op-huidcontact
ZvB-Pasgeboren-niet storen
WHO-Cangaroo Mother Care
@dragon wrote:
En ook een Apgar score mag je gewoon niet te lang uitstellen omdat er dan belangrijke dingen gemist kunnen worden. En juist bij een pasgeborene is het heel belangrijk op optijd en adequaat te reageren en te handelen
Zodra de baby is geboren, zal de zorgverlener in één oogopslag kunnen zien of het kindje het qua eerste levensbehoeften goed doet. Als dat zo is, dan kan er rustig een tijdje worden gewacht met de rest van de testen. Dat is gezien de gunstige effecten van dat directe huid-op-huidcontact (temperatuur, hartslag, bloeddruk, bloedsuikers) zeker in het belang van de baby.
Nogmaals: wanneer er sprake is van medische complicaties, kan ik me helemaal voorstellen dat er ingegrepen wordt. Maar gaat het om een normale situatie, dan is er voldoende ruimte om eerst te kijken óf het nodig is om in te grijpen zonder dit al op voorhand routinematig te doen.
Kijk ook eens op: cicli punt nl
Now de apagar score was hier gedaan toen nicolai op mijn buik lag! 2x niets van gemerkt, niet eens gezien was naar mijn kindje aan het kijken! :inlove:
Nicolai kreeg het echt wel lekker warm boven op mama hoor. en er werd na een tijdje een deken OVER ons gegooit. niet tusen ons! kan je zien op de fotos, toen hij op mijn buik gaf waren handjes enzo mooi roze, op het aankleed kussen kreeg hij het koud, blauwe handjes en begon hij voor de eerste keer te weenen!
Natuurlijk is het normaal als een kamer met bad niet verkrijgbaar is dan is dat zo, maar dat is iets wat je vooraf weet. De lijst maak je op te zien wat mogelijk is en als dat zo is dan word dat gedaan.
tis helemaal niet of posh te zijn of zo. 
En een geboorte plan moet ook niet uit de hand lopen! maar het is beter dat de vk/gyn weet wat je graag wilt op voorhand dan tijdens de bevalling. Het is JOU bevalling en JOU kind.
iedereen met gezond verstand snapt dat als het in het belang van het kind iets gedaan meot worden dat dt voor gaat :doh:
Hallo dames,
Ook al deze discussie al wat aan het verouderen, wil ik graag nog iets zeggen tav het geboorteplan.
Zoals mijn onderschrift al aangeeft ben ik bezig met de Doula opleiding(erg leuk en leer er veel!!), het geboorteplan komt hier natuurlijk uitvoerig ter sprake.
Zoals sommig van jullie al aangeven is het inderdaad een ‘wensenlijstje’.
Het opstellen van een plan geeft inderdaad niet de garantie dat de geboorte loopt zoals jullie wensen.
Wél geeft het de hulpverlening een goed idee van hoe je het zou willen en men zal er naar streven om jullie wensen in te willigen, mits haalbaar!!!
Natuurlijk staat de gezondheid van moeder en kind op nummer 1!!
Daar verandert een geboorteplan helemaal niets aan.
@Yvonne: jij snapt het helemaal :thumbup:
Toevallig weet ik ook dat er op de verlosafdelingen van ziekenhuizen ook erg positief gereageerd wordt tav het geboorteplan.
Het maken van een plan ‘dwingt’ je inderdaad tot nadenken over de naderende bevalling, je weet heel goed wat je wel en niet wil.
Kan een hoop onrust aan je (bevallings)bed voorkomen als je alles op papier hebt staan.
Wat het proces van de bevalling weer ten goede komt 
.
Inderdaad kan het boekje van cicli je helpen bij het opstellen van je geboorteplan.
Boekjes zijn gewoon te bestellen.
Als tip wil ik jullie ook meegeven om je geboorteplan in een opvallende kleur uit te printen. Dan valt ie meer op tussen alle papieren die er toch al in de status zitten.(bij ziekenhuis bevalling)
Voor diegene die nog moeten gaan bevallen: Zet 'm op!!!
En voor later: heel veel geluk!
Groetjes Irene
Ik ben van beide dames met med.ind. in het ziekenhuis bevallen. Heb super bevallingen gehad. Beide dames kregen b.v., mochten bij mij blijven, lang op mijn buik liggen, enz. En geen plan nodig gehad…
Cayla lag lang op mijn buik en ondanks dat ze ook onder dekens lag was ze toch afgekoeld, dus moederwarmte is niet altijd genoeg!
Ik zeg ook niet dat het maken van een plan een 'must’is, begrijp me niet verkeerd :).
Alleen maar goed dat jij prima bevallingen hebt gehad, zonder plan.
Er zijn natuurlijk ook andere ervaringen en voor deze mensen kan het maken van een geboorteplan heel verhelderent werken, kan ook veel rust bieden omdat ze nu niet alles mondeling hoeven te verklaren.
Tijdens het maken van je plan kom je bv ook te weten hoe dingen anders kunnen terwijl je zonder plan iets zomaar had aangenomen, zonder de alternatieven te weten.
Toen ik zelf nog in het ziekenhuis werkzaam was had men zelfs nog nooit van een geboorteplan gehoord(en dat is ‘pas’ 10 jaar geleden).
Toch werden er toen ook wel, routinematig, handelingen verricht.
Terwijl we wel het idee hadden dat de ouders er optimaal bij betrokken werden.
Maar dat het nóg beter kan, dat blijkt nu wel.
Ik zou nu, bij onze eerste, absoluut niet eens weten wat ik zou wensen. Ik heb het nog nooit meegemaakt! Ik geloof niet dat ik nu al kan zeggen wat ik fijn zal vinden. Misschien is dat bij een tweede iets anders, maar bij een eerste is toch alles nieuw, volgens mij heeft een plan dan helemaal geen zin. Ik laat het gewoon op me afkomen, en heb gelukkig een prima Hollandse mond, die precies kan zeggen wat ze wil
Je weet nog niet hoe je reageert als je net bevallen bent,
Ik zou zeggen lees maar eens hier in deze topic er staan veel goede dingen in, waarvan je mischien denkt dat lijkt mij ook fijn :thumbup:
Ik vind het een heel goed idee zo’n geboorteplan, voor iedereen duidelijk wat je wilt en vooral niet wilt… :thumbup:
Zijn die op internet ook te vinden trouwens?
Op cicli.nl zijn inderdaad voorbeelden van geboorteplannen te vinden.
En inderdaad, wat Heleen zegt is zo waar, je weet niet hoe je reageert als je net bevallen bent, laat staan áls je aan het bevallen bent.
En natuurlijk is het, zeker bij een eerste, moeilijk te zeggen wat je wel of niet fijn zal gaan vinden.
Het zou alleen zo jammer zijn als je achter af zegt:'had ik dit maar geweten…"
@littlewonder wrote:
Ik zou nu, bij onze eerste, absoluut niet eens weten wat ik zou wensen. Ik heb het nog nooit meegemaakt! Ik geloof niet dat ik nu al kan zeggen wat ik fijn zal vinden. Misschien is dat bij een tweede iets anders, maar bij een eerste is toch alles nieuw, volgens mij heeft een plan dan helemaal geen zin. Ik laat het gewoon op me afkomen, en heb gelukkig een prima Hollandse mond, die precies kan zeggen wat ze wil
Je kant het natuurlijk op je af laten komen. Dat is ook prima. Maar door het lezen van verschillende geboorteplannen kwam ik toch op ideeën. Er zijn misschien wel dingen die jij fijn vind waarvan je nu het bestaan niet weet. Ook als je bv wil geven moet je dat heel duidelijk aangeven. Er is niet altijd voldoende kennis heb ik gemerkt. Daarnaast komt er een heleboel op je af tijdens en na de bevalling. Hetzelfde geld voor je partner. Ook zorgen witte jassen ongemerkt toch voor een soort autoriteit. Als je dan ineens moet gaan nadenken wat je nou eigenlijk wil lukt dat echt niet. Maar misschien heb jij niet zulke specifieke wensen of dingen die jij echt belangrijk vind. Dat kan natuurlijk. Misschien dat je er bij een eventuele tweede inderdaad wel anders over denkt.
Ik las ook dat iemand zei dat de meeste ouders tevreden zijn. Toch lees ik steeds meer dat de meeste vrouwen achteraf juist niet tevreden zijn over hun bevalling. Zij hebben het gevoel gehad dat er weinig rekening werd gehouden met hen en dat zij het gevoel hadden weinig zeggenschap te hebben. Een geboorteplan kan dat voorkomen of verminderen.
Ik zie de meeste van mijn ‘wensen’ dan ook echt als iets wat ik graag zou willen, niet als een must. Maar als je niets aangeeft dan weten zij ook niet wat jij wil of belangrijk vind.
Liefs Moirah