en dan gaat het mis

:frowning: Gisteren met me man naar het ziekenhuis voor de eerste echo, wij blij. Eindelijk kunnen we zien wat er in me buik gebeurt. Zo een staaf er in en ja daar is het. Zij kijken en vragen of ik echt 9 weken zwanger ben en ik ja dat ben ik echt. En toen zij ze dat het niet klopt, ze hoorde geen hartje. Zij nog een keer kijken maar nee echt geen hartje het opgemeten en idd er was alleen maar een vruchtzakje en het is dus gestopt met groeien toen het 6 weken was. Dan denk je dat alles goed is omdat je geen miskraam krijgt. Maar alles is minder waar me lichaam stoot het op de een of andere manier niet af. Moet nu nog een week wachtenen dan gaan ze het halen. Het is een behoorlijke domper en we zijn er dan ook erg verdrietig om.

:cry:



Heel veel sterkte! :-*

Lieve Franca



Wat een ontzettend nare ervaring voor jullie zeg! Ik kan een beetje uit ervaring meepraten want ik heb voor mijn eerste kindje ook een miskraam gehad. Het is een vervelend iets waar je doorheen moet, neem de tijd om je verdriet te verwerken. Vraag bij je gyneacoloog volgende week goed na of alles inderdaad weg is, en wat hij aanraadt voor volgende pogingen om zwanger te worden. Die adviezen willen nog wel eens verschillen (hoe lang je moet wachten etc)



Vertel het misschien aan een goede vriendin of je ouders, als je dat nog niet had gedaan. Je hebt steun nodig de komende tijd. En mocht je partner het anders beleven dan jij (spreek ik nu uit eigen ervaring) : wees dan niet boos op hem. Voor mannen is dit heel anders dan voor ons vrouwen, je kunt een behoorlijk verschil in verdriet ervaren.



Voor nu: heel veel sterkte gewenst!!! :hug:



Liefs

carina

:hug: heel veel sterkte de komende tijd…

he meid wat ontzettend klote



heel veel sterkte met jullie verlies :hug: :hug: :hug:

Och meid das idd erg klten nieuws zeg!

Denk je dat alles oke gaat daarbinnen blijkt het helaas niet zo te zijn :hug: :hug:

Heel veel sterkte wens ik jullie voor nu en de komende tijd :-

Franca,

ik weet hoe je je voelt… ik dacht ook 9 weken te zijn, maar was ook gestopt met groeien met 6 weken… veel sterkte komende tijd… hoop dat je snel weer zwanger bent en dat het dan wél goed gaat!! :pray:



:-*

Oh meid, wat verschrikkelijk voor jullie!



Ik weet hoe je je voel. Voor Rhodé was ik 13 weken zwanger (kreeg toen m’n eerste echo) en kwamen we erachter dat het kindje met 8 weken gestopt was met groeien.



Wat een verdriet :cry:



Heel veel sterkte :hug:

Heel veel sterkte met jullie verlies… :hug:

Och jeetje… ik heb ook een miskraam gehad (kwam wel spontaan los) dus ik weet hoe je je voelt…



Heel veel sterkte!



:hug: :-* :hug: :-* :hug:

ow meis wat vreselijk heb dit zelf eind maart begin april mee gemaakt ik ging met 10 weken voor de eerste echo bleek het met 7 weken gestopt te zijn met groeien. een tip praat er veel over met je vriend over jullie gevoelens. en neem de tijd dit te verwerken als ik eerlijk ben heb ik het er nog wel eens moeilijk mee. zeker de maand oktober was vervelend omdat ik toen uitgerekend zou zijn. verder verwerkt iedereen het op zijn iegen manier en als je even geen zin hebt in andere mensen om je heen of in telefoon trek dan de steker eruit en zeg eerlijk dat je even geen bezoek wil hoe lief iedereen het ook bedoelt hier moetje even samen de tijd voor nemen. en wees niet bang voor een eventuele curretage laat het allemaal maar over je heen komen. als het zover kot dat ze het weg moeten halen zal het een hele emotionele dag worden maar ik heb het ook gezien als de dag van een nieuwe start. heel veel sterkte de komende tijd en mocht je vragen heben een pb mag altijd!!

Franka wat vreselijk voor jullie! Heel veel :hug: meid!

Wat een kl*te z**i

:hug:

Zal een :kaars: branden…

heel veel sterkte en suc6 met het verwerken ervan.



liefs suus

Heel erg bedankt voor de lieve reacties, ik voel me nog steeds raar. En denk soms hebben ze het niet verkeerd gezien. Heb geen erge buikpijn, heb wel de zwangerschapskwalen.



Ik heb niet het idee dat het vruchtje vanzelf los gaat komen, dus dinsdag maar naar het ziekenhuis. Dat zie ik wel wat tegenop want ik weet helemaal niet hoe dat in ze werk gaat.



Man lief moet echt weer werken dan, die is nu thuis voor mij, dus me moeder gaat gelukkig mee.



Gisteren heel veel gehuild en probeer het een plaatsje te geven en ook rationeel te denken maar het blijft moeilijk. Gelukkig kan ik hier ook me verhaal kwijt, want me vrienden en familie zijn heel lief maar weten ook niet goed hoe ze moeten reageren .



Liefs franca

Oohh wat erg meid. Heel veel sterkte voor jullie :hug:

Heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd!

Ook hier iemand in dezelfde situatie, helaas is het voor ons al de 3e miskraam. Eindelijk dachten we dat het nu goed ging, voor de 1e keer was er op de echo een vruchtje te zien…gisteren zou ik 8 a 9 weken zwanger zijn, helaas was mijn vruchtje nog steeds 6 weken en 3 dagen en ook geen hartje natuurlijk. Ik kon kiezen, of afwachten, of curretage of medicijnen. Heb gekozen voor het laatste. Waarschijnlijk was mijn lichaam het al wat aan het afstoten want na 2 uur begon ik bloedverlies te krijgen, daarna veel pijn en na 3 uur ben ik ‘het’, verloren en werd de pijn minder.

Persoonlijk wilde ik geen curretage. Heel veel sterkte en inderdaad is het forum zo fijn om van je af te typen en alle meiden te ontmoeten die met je meeleven en helaas weten hoe het is…

Ook sterkte voor je vriend/man natuurlijk!



groetjes

Ineke

:hug:

Heel veel sterkte

Franca, ik herken helaas je verhaal.

Ik heb ook een curretage gehad. Die viel me best mee.

heel veel sterkte.