:oops: Titel zegt het al…
Ben nu bijna 36 weken zwanger…
Nu het dichterbij komt wordt ik wel banger om het zomaar te zeggen voor de dingen die komen gaan…
Hoe zal de bevalling gaan, hoe gaat het erna???
De kleine meid ligt in een stuit,(onvolkomen stuit.)
Dus ik weet ook niet wat de gyn morgen gaat doen…
Gaat ze het proberen te draaien of niet???
Ik denk dat draaien bij mij haast niet lukt, omdat ik haast geen buik heb…
En als het niet lukt hoe verloopt een stuit bevalling???
En als het een keizersnede wordt hoe gaat dat in zn werk.
Zal een ruggenprik wel lukken bij mij want ben nogal gezet etc etc etc…
En heb een enige angst voor operatie kamers omdat ik die in het verleden al een keer of 30 van binnen heb gezien…
Sorry voor deze enorme ego modus maar moest rr ff uit
San :hug:
Voor mij is het ook allemaal zo onbekend, dus op dat vlak kan ik je niet verder helpen…
Misschien een goed gesprek met de vk of gyn?
Probeer gewoon alles op je af te laten komen, je zal het toch moeten nemen hoe het komt… Er zijn zoveel verschillende scenario’s voor een bevalling, die je toch niet kan voorspellen…
Kop op meid :hug:
Hoi San,
Mijn zoon lag met 36 weken ook in stuit, maar heeft zichzelf gedraaid. Komt ook omdat hij veel plaats had in de bm. Gyn heeft het geprobeerd en kon hem zo aanpakken en een stuk draaien. Dat mag eigenlijk niet, want dat moet geloof ik met een speciale techniek. Hij deed het gewoon even op de stoel in zijn kamer. Hoe een draaipoging daadwerkelijk in zijn werk gaat, weet ik niet precies. Ik heb eens gehoord dat het niet plezierig is. Vantevoren krijg je een ctg om te kijken naar de conditie van de baby en daarna ook. En de draaiing wordt gedaan door twee gyn’s.
Maar goed, alles beter dan een stuitbevalling. En een onvolkomen stuit kan geloof ik niet eens natuurlijk. Of vergis ik me???
Mijn zoon wilde niet indalen en met 39+5 is hij met een keizersnee gehaald. Ik was ook heel flink (113 kilo en 164 cm), maar de ruggeprik ging in een keer goed. Het was wel lastig zei de anesthesist, want ik had heel veel vocht overal. Al met al is de ruggeprik nog het meeste meegevallen. Mijn man mocht bij de operatie aanwezig zijn. De aanwezige vk heeft foto’s gemaakt, waar ik haar heel erg dankbaar voor ben. Onze zoon huilde direct en werd even omhooggehouden. Daarna op een tafel gelegd waar ze hem schoonmaakte, de navelstreng werd door mijn man op de juiste lengte afgeknipt en hij werd dik ingepakt. Daarna kwam hij in de armen van mijn man nog even naar mij toe. Daarna snel weg, omdat de operatiekamer nogal koud is. Mij hebben ze toen gehecht en daarna mocht ik naar de uitslaapkamer.
Het jammere van een ks vond ik dat mijn zoon dus 5 minuten na de geboorte alweer bij me weggehaald werd en dat ik hem pas mocht zien nadat ik weer gevoel in mijn benen had. Dat was ongeveer 2 uur na de geboorte. Maar sindsdien zijn we onafscheidelijk! :inlove:
Ook ik ben bang in ziekenhuizen en operatiekamers, maar wonderwel ging dit heel erg goed. Je gaat ook gewoon met een heel ander gevoel naar zo’n kamer. Je weet dat het dan gaat gebeuren. Een heel aparte gewaarwording.
Succes morgen. Laat je even weten hoe het is gegaan?
Tuurlijk laat ik weten hoe het gegaan is 
San bespreek dit allemaal met je gyno. Hij kan je daar meer duidelijkheid over geven. Althans over de gang van zaken.
En net zoals Evy het zegt je moet het ook over je heen laten komen. :hug: :hug:
Maar bespreek het.
@blauw katertje wrote:
San bespreek dit allemaal met je gyno. Hij kan je daar meer duidelijkheid over geven. Althans over de gang van zaken.
En net zoals Evy het zegt je moet het ook over je heen laten komen. :hug: :hug:
Maar bespreek het.
Ik zal het ook zeer zeker bespreken hoor met haar morgen…
Het is ook niet zo zeer dat ik radeloos ben of zo maar gewoon tsjaaa bang voor wat er komen gaat zeg maar…
Vooral omdat het de 1e is…
Hoi San,
Even een knuffel :hug:
Het is ook erg raar allemaal. Ik heb het boek ‘Bakerpraatjes’ gekocht.
Daar staat op een humoristische manier in dat het helemaal niet altijd een roze wolk is.
Ik laat het zelf allemaal erg op me af komen. Kleine ligt ook nog in stuit, maar ik ben nu 34 weken, dus er kan nog veel gebeuren. Voor de rest maakt het me allemaal geen biet uit kwa bevalling, wel of geen keizersnee als de kleine maar gezond en wel ter wereld komt en daar zit de grote angst van mij en m’n man. Maar dat komt allemaal door wat we met Daan hebben meegemaakt. En zo beleeft iedereen het anders.
En inderdaad… vragen gewoon aan je gyn stellen. Daar zijn ze voor.
:-*
San het is mijn 2de keer en ik ben er ook weer bang voor. Het komt allemaal goed. :hug: :hug: Voor je het weet ligt je kleine meid in je armen en kan je heerlijk genieten en kunffelen
hey meis
niks allemaal om je voor te schamen hoor echt niet
ik ben ook bang en dan komt de 6de er aan :shock: :shock: iedere keer is het anders ook ik denk hoe zal het erna gaan gaat alles wel dan weer …
praat er over met je gyn en mensen ook en hier natuurlijk . ik ben ook geen maatje 36 hoor . ik heb die angs aanvallen zo noem ik het vaak savonds of snachts word ik ook echt eng van zeg maar . praat dan ff met hubbie en dan gaat het weer .
het gaat goed komen echt ik kan je niet zeggen gaat wel of geen pijn doen dit of dat want bij iedereen is het gewoon anders .
dikke
:hug: :hug: :hug:
Hier ook zo’n bangerik… maak me er behoorlijk druk om wat er allemaal gaat gebeuren met me.
Hier ook een stuit, draaipoging is afgelopen maandag gedaan maar niet gelukt (viel overigens mee met pijn, niet prettig maar het duurde niet lang. Daarna nog wat beurs gevoel, vooral als de kleine ging schoppen).
Waarschijnlijk gaan wij voor een keizersnee, en ik vind het ook doodeng, zo’n operatiekamer, slangetjes in je lijf enz.
Ik vind het ook zo jammer dat je dan toch minder kunt genieten van je kraamtijd (hoewel het bij de eerste ook geen roze wolk was hoor). En ik hoop dat de bv wel gaat lukken, lijkt me ook allemaal niet zo handig als je zelf niet op de been bent…
Maar het belangrijkste is natuurlijk inderdaad dat het kindje gezond is, dat besef ik ook wel heel goed hoor. Je moet het maar ondergaan en bedenken dat alle pijn en ongemak tijdelijk is!
Zo ben ik weer
Opzich is alles wel goed gegaan
Bloeddruk was140/89
Ben een halve kilo aangekomen dat maakt het totaal nu op 13 kilo
De kleine meid ligt nog steeds in een stuitligging…
Volgende week moet ik weerkomen, en dan wordt er gekeken of ze nog steeds in een stuit ligt…
Zo ja dan wordt er een afspraak gemaakt voor een draaipoging
Als die draaipoging NIET lukt dan is de kans groter dat ik een keizersnede krijg dan een vaginale stuitbevalling…
Omdat ze wel ongeveer de grote van het kind in kunnen schatten maar niet precies omdat ik best wel wat reserves heb zoals de gyn dat zeg
En vanwege min voorliggende placenta…
Dus dat is aan de ene kant wel balen , maar goed wat moet dat moet …
Ja, ze moet er toch uit :mrgreen:
Maar ik heb begrepen dat bij een voorliggende placenta een draaiing niet mag ivm gevaar voor de placenta :think:
@cees77 wrote:
Ja, ze moet er toch uit :mrgreen:
Maar ik heb begrepen dat bij een voorliggende placenta een draaiing niet mag ivm gevaar voor de placenta :think:
Ik weet het ook niet eigenlijk
Zal volgende week eens vragen
Je mag ook kiezen als je geen draaipoging wilt! Dit ben je niet verplicht. En je mag ook kiezen of je een vaginale bevalling of een keizersnede wilt. Tenzij dit om een of andere reden niet kan natuurlijk (vaginale bevalling)
Onze dochter lag ook in een stuit, ik wilde absoluut geen draaipoging en ook geen vaginale bevalling, dus een keizersnede geworden. Ben er nog steeds blij mee! :mrgreen:
Suc6! Goed nadenken over wat je zelf wilt hoor! :-*
I know…
Maar een vaginale stuitbevalling zal het wel niet snel worden denk ik…
We zien wel
als deze dame ook in stuit blijft dan wordt het ook ks…
NO WAY een draaipoging of vag.bevalling dan… 
wat info opgezocht voor je 
Liggingsafwijkingen
Normaal gesproken ligt een baby aan het eind van de zwangerschap met het hoofdje naar beneden, een enkele keer is dat helaas niet zo en ligt de baby met het kontje naar beneden(stuitligging), of zelfs dwars in de baarmoeder.
Stuitligging:
Aan het eind van de zwangerschap ligt 3% van de baby’s nog in stuit.
Er worden 2 soorten stuitliggingen onderscheiden:
de onvolkomen stuit, hierbij ligt het kontje het laagst en liggen de benen opgeslagen langs het lichaam
de volkomen stuit, hierbij liggen de voetjes het laagst. De baby zit als het ware op z’n voetjes.
Als de verloskundige een stuit constateert, zal ze je doorverwijzen naar de gynaecoloog.
De gynaecoloog zal eerst bekijken of er een reden is waarom het kind in stuit ligt. De vorm van het bekken en de baarmoeder zorgen er normaal gesproken voor dat het kind het lekkerst ligt als hij in hoofdligging ligt, het kan dus zijn dat de baby in stuit ligt omdat hij door bep. afwijkingen niet lekker in hoofdligging ligt.
Oorzaken van een stuitligging:
meerdere kinderen gehad, hierdoor is de ruimte in de baarmoeder groter
afwijkende vorm aan het bekken
afwijkende vorm aan de baarmoeder
laag- of voorliggende placenta( zie hoofdstuk hierover)
afwijkingen aan het kind zoals bv open rug.
Gelukkig worden meestal geen oorzaak gevonden en is de reden waarom het kind in stuit ligt niet bekend.
De gynaecoloog zal een echo maken ter uitsluiting van afwijkingen en ter bepaling van de grootte van het kind. Met name de grootte van het hoofdje is belangrijk.
Daarnaast zal de gynaecoloog een bekkenonderzoek bij jou verrichten om te voelen of het bekken ruim genoeg is.
Bij een hoofdligging komt het grootste deel van het kind(het hoofdje) het eerst naar buiten, mocht het bekken dan niet groot genoeg zijn, dan lukt het niet om het kind naar buiten te persen. Maar bij een stuitligging komt het grootste deel het laatst en moet je dus zeker weten dat het door het bekken kan, want het lichaampje is dan al geboren.
Voor het bekkenonderzoek wordt inwendig (via de vagina) met de vingers de botten van het bekken afgetast en gevoeld of het niet ergens vernauwd is en of er geen belemmerende uitsteeksel zitten, dit is een niet zo prettig onderzoek omdat er ver in het bekken gevoeld moet worden.
Als je al een keer normaal bevallen bent, dan weet je al dat je bekken groot genoeg is en zal er meestal worden volstaan met de echo om te kijken of het kind niet veel groter is dan de eerdere kinderen.
Tot eind 2000 was het in Nederland gebruikelijk om normaal vaginaal te bevallen als een kind in stuit lag en de controles uitwezen dat een vaginale geboorte in principe moest kunnen.
Maar eind 2000 zijn de resultaten van een groot wereldwijd onderzoek bekend geworden. Uit dit onderzoek bleek dat het risico van complicaties bij de baby bij een vaginale bevalling 12 x zo hoog zijn als bij een keizersnede en de kans op sterfte van de baby ook 4 x zo hoog is bij een vaginale bevalling. Aan dit onderzoek deden 26 landen en 121 medische centra mee. Totaal waren 2088 zwangere vrouwen met een stuitligging bij dit onderzoek betrokken, waarvan 35 in Nederland. Naar aanleiding van dit onderzoek is dus ook het beleid bij een stuitligging in Nederland gewijzigd. Ook al blijkt uit de controles dat een vaginale bevalling moet kunnen, dan nog zal de gynaecoloog de zwangere vrouw de keuze geven of zij vaginaal of via een keizersnede wil bevallen. Met andere woorden, jij moet dus een keuze maken tussen een vaginale bevalling of een keizersnede. Om deze keuze te kunnen maken moet je wel goed geïnformeerd zijn. De vereniging van gynaecologen in Nederland heeft wel wat bedenkingen bij het eerder genoemde onderzoek. In de eerste plaats wordt in Nederland heel vaak een vaginale stuitbevalling volgens de methode Bracht uitgevoerd. Dit is een bepaalde manier om de baby geboren te laten worden en er zijn gynaecologen die ervan overtuigd zijn dat de uitkomsten voor de baby beter zijn als de baby middels deze methode geboren wordt.
Daarnaast zijn de complicaties die bij de baby optreden beschreven op het moment van de geboorte en vervolgt tot 6 weken na de bevalling. Uit het onderzoek blijkt dus dat een baby een 12 keer zo hoge kans heeft op complicaties bij de geboorte, maar er is niet vervolgd wat de consequenties zijn op langere termijn. Zo is bijvoorbeeld ook een kind wat slap geboren wordt als complicatie meegeteld of een breukje in het sleutelbeen, maar dit zijn complicaties die hoogstwaarschijnlijk geen enkele consequentie hebben op lange termijn. Bovendien is er niet gekeken wat de consequenties zijn van een standaard keizersnede op de lange termijn voor de moeder. Bekend is dat vrouwen die een keizersnede hebben gehad langer nodig hebben voor herstel, er complicaties optreden als wondinfectie ed. Bovendien zal je na een keizersnede nooit meer thuis mogen bevallen en is het risico bij een volgende bevalling op complicaties verhoogd. Al met al dus geen gemakkelijke keuze waar je voor gesteld wordt als je baby in stuit ligt. Het beste zou dus zijn om stuitbevallingen te voorkomen. Helaas is dit lang niet altijd mogelijk, maar er kan zeker geprobeerd worden om meer kinderen in hoofdligging te draaien.
Tip: vraag aan de gynaecoloog wat je moet doen als de vliezen breken. Mag je gewoon blijven rondlopen en zelfstandig naar het ziekenhuis komen, of moet je direct gaan liggen en per ambulance naar het ziekenhuis worden vervoerd? Dit heeft te maken met het wel of niet ingedaald zijn van de stuit. Als het stuitje niet is ingedaald, bestaat de kans dat de navelstreng kan uitzakken. Om dit te voorkomen zou je dan moeten gaan liggen en liggend vervoerd moeten worden. Gelukkig komt dit zelden voor, maar vraag erna.
Draaien van een kind in stuitligging naar een hoofdligging (uitwendige versie)
Lange tijd was men in Nederland niet erg actief met het draaien van baby’s in stuitligging, maar door eerder beschreven onderzoek gaan er steeds meer stemmen op om bij iedere stuitligging een poging tot draaien te doen. Bij een uitwendige versie (draaien van de baby in hoofdligging) probeert de verloskundige of gynaecoloog om de baby te laten koppeltje duiken zodat hij in hoofdligging komt te liggen
Of een versie lukt hangt van een groot aantal factoren af. Zo is het belangrijk dat de versie op tijd (maar niet te vroeg) gebeurt, waarschijnlijk is 36-37 weken de beste tijd om een poging tot versie te doen. Verder is het heel belangrijk dat diegene die de versie doet ook ervaring heeft. Lang niet alle verloskundigen en gynaecologen hebben ervaring met de versie. Als jouw verloskundige of gynaecoloog geen ervaring heeft of de versie niet wil proberen kan je zeker overwegen om naar een andere verloskundige of gynaecoloog te gaan die wel ervaring heeft. Vaak kan je voor alleen de versie een consult afspreken en kan je verder gewoon bij je eigen gynaecoloog of verloskundige bevallen. Uit onderzoek is gebleken dat een versie geen verhoogd risico geeft op complicaties. Toch zijn er verloskundigen en gynaecologen die tegen de versie zijn en aanvoeren dat er allerlei enge complicaties kunnen optreden. Dit is absolute onzin. Onderzoek heeft aangetoond dat een poging tot versie leidt tot minder stuitgeboorten en dat er geen belangrijke complicaties optreden.
Het is dus zeker de moeite waard om een poging te doen en ik zou je adviseren dit zeker met je verloskundige of gynaecoloog te bespreken en indien nodig een andere verloskundige of gynaecoloog te consulteren.
Dwarsligging:
Een enkele keer(minder dan 0,5%) komt het voor dat de baby dwars in de baarmoeder ligt. Dit komt vaker voor naarmate een vrouw meer kinderen heeft gekregen, de baarmoeder heeft, door meerdere kinderen, meer ruimte waardoor het kind niet wordt gedwongen om in de lengte te gaan liggen
Daarnaast kan er een oorzaak zijn voor de dwarsligging zoals die ook zijn beschreven bij de stuitligging.
Als de baby dwars blijft liggen, kan hij natuurlijk niet normaal geboren worden. De gynaecoloog zal dan ook proberen om het kind te draaien in lengterichting.
Als dit niet lukt zal er een keizersnede moeten plaatsvinden.
Een risico bij een dwarsligging is het uitzakken van de navelstreng als de vliezen breken.
Advies: Als je baby dwars ligt aan het eind van de zwangerschap, dan moet je als je vliezen breken direct gaan liggen. Dit ter voorkoming van het uitzakken van de navelstreng.
Dus zelfs als je loopt te winkelen en je vliezen breken ga je midden in de winkel liggen en laat je een verloskundige bellen. Geen paniek…. Dit komt maar zeer zelden voor. Het breken van de vliezen gaat bij een dwarsligging gepaard met het verliezen van een flinke plons water, dus als je een druppeltje verliest zijn het meestal niet de vliezen die gebroken zijn.
van een andere site
Stuitligging
Bijna alle baby’s liggen vlak voor de bevalling in de juiste houding, met het hoofdje naar beneden. Maar een klein aantal ligt in een omgekeerde houding, ook wel stuitligging genoemd. Een stuitligging vraagt om wat extra aandacht, maar is echt geen reden tot paniek.
Hoofdje naar beneden
In de laatste weken van de zwangerschap neemt de bewegingsruimte van je baby af en gaat het kindje op zoek naar de meest comfortabele houding: met het hoofdje naar beneden. Bijna alle baby’s liggen vlak voor de bevalling in deze houding.
Andere ligging
Ongeveer een half procent van de ongeborenen ligt dwars en drie tot vier procent in omgekeerde houding, in een zogenaamde stuitligging. Dwarsliggers komen altijd met een keizersnede ter wereld, voor stuitliggers is dat niet altijd noodzakelijk.
Oorzaken stuitligging
Hoewel er bij meer dan 85% van de stuitliggingen geen aanwijsbare oorzaak te vinden is, kan een stuitligging worden veroorzaakt door:
de aanwezigheid van meerlingen.
een vrij slappe buikwand.
een voorliggende placenta.
de vorm van het bekken.
te veel vruchtwater.
afwijkingen van de baarmoeder.
Soorten stuitliggingen
Onvolkomen stuitligging: de benen liggen helemaal omhoog naast het lichaam, zodat het kind als het ware op zijn tenen kan sabbelen.
Volkomen stuitligging: de bovenbenen zijn langs het lichaam gestrekt, maar de knieën zijn gebogen als in kleermakerszit.
Half onvolkomen stuitligging: één been ligt gestrekt naar boven zoals bij een onvolkomen stuitligging, het andere been ligt naar beneden, zoals bij een volkomen stuitligging.
Voetligging: het kind ligt met één of beide benen gestrekt naar beneden, zodat een of twee voetjes onder de billen liggen.
Vroeg ontdekken
Wanneer een stuitligging vroeg genoeg wordt ontdekt, kan de verloskundige of gynaecoloog het kindje met de handen proberen te kantelen. Er wordt eerst een echo gemaakt om te bepalen of draaien mogelijk is. Dat is onder andere afhankelijk van de ligging van je baby en de hoeveelheid vruchtwater. Het meest geschikte tijdstip om de baby te draaien is bij een zwangerschap van 36 weken. Lukt het draaien niet, dan kun je vaak nog steeds via de natuurlijke weg bevallen. Dat is ter beoordeling van de gynaecoloog. Een stuitbevalling vindt wel altijd plaats in een ziekenhuis. Bij één op de drie stuitliggers vindt alsnog een keizersnede plaats.
Een vaginale bevalling is verantwoord als…
… er bij een vorige bevalling geen ernstige problemen waren, zoals een moeizame vacuüm- of tangverlossing (een gemakkelijke vacuüm- of tangverlossing de vorige keer is geen bezwaar)
… het geschatte gewicht van het kind niet te hoog is
… het hoofd van het kind voorover ligt
… er sprake is van enige indaling in het bekken
… de ontsluiting en de uitdrijving goed vorderen
Wat verloopt anders bij een stuitbevalling?
De ontsluitingsfase verloopt niet anders dan bij een bevalling van een kind in hoofdligging. Wel worden de harttonen nauwkeurig gecontroleerd door middel van een CTG (cardiotocogram). Dit gebeurt soms via je buikwand, maar vaak wordt een elektrode op de bil van je kind geplaatst na het breken van de vliezen. Ook de sterkte van de weeën worden vaak gemeten. Krijg je persdrang, dan is het echt heel belangrijk dat je volledige ontsluiting hebt. Bij een stuitgeboorte maakt men bijna altijd een dwarsbed: het onderste gedeelte van het verlosbed wordt weggehaald en je plaatst je benen in beensteunen. De gynaecoloog kan er dan beter bij om te helpen met de geboorte. Zijn billen of beentjes als eerste geboren, dan is het zaak dat ook het hoofdje vlug komt. Daarbij drukt een assistent vaak boven je schaambeen, om ervoor te zorgen dat het hoofdje goed het bekken passeert.
Misschien in de couveuse
In vergelijking met kinderen die in hoofdligging worden geboren, komen kindjes na een stuitbevalling (vaginaal en via een keizersnede) wat vaker in de couveuse terecht, vanwege bijvoorbeeld een moeizame start van de ademhaling.
Een stuitligging vraagt extra aandacht, maar is geen reden tot paniek
Spannend hoor, ik hoop dat het nog uit zichzelf draait voor je!
Bij mij deden ze dus wel een draaipoging terwijl mijn placenta van voren ligt, maar de gyn zei er al direct bij dat ze niet alles uit de kast kon halen door die placenta. Anders was het misschien wel gelukt. Ze kon inderdaad niet overal op de buik duwen ivm de placenta.
Claudia waarom koos jij voor de ks als ik vragen mag? fijn om te lezen dat je er nog steeds blij mee bent. Is het je meegevallen?
Colle, na het lezen over het onderzoek denk ik toch ook dat wij zeker voor een ks gaan! De gyn heeft dit onderzoek wel genoemd maar ik had het niet gelezen, de andere info wel die stond in een patientenbrief die we meekregen.
@colle wrote:
als deze dame ook in stuit blijft dan wordt het ook ks…
NO WAY een draaipoging of vag.bevalling dan…
wat info opgezocht voor je
Liggingsafwijkingen
Normaal gesproken ligt een baby aan het eind van de zwangerschap met het hoofdje naar beneden, een enkele keer is dat helaas niet zo en ligt de baby met het kontje naar beneden(stuitligging), of zelfs dwars in de baarmoeder.
Stuitligging:
Aan het eind van de zwangerschap ligt 3% van de baby’s nog in stuit.
Er worden 2 soorten stuitliggingen onderscheiden:
de onvolkomen stuit, hierbij ligt het kontje het laagst en liggen de benen opgeslagen langs het lichaam
de volkomen stuit, hierbij liggen de voetjes het laagst. De baby zit als het ware op z’n voetjes.
Als de verloskundige een stuit constateert, zal ze je doorverwijzen naar de gynaecoloog.
De gynaecoloog zal eerst bekijken of er een reden is waarom het kind in stuit ligt. De vorm van het bekken en de baarmoeder zorgen er normaal gesproken voor dat het kind het lekkerst ligt als hij in hoofdligging ligt, het kan dus zijn dat de baby in stuit ligt omdat hij door bep. afwijkingen niet lekker in hoofdligging ligt.
Oorzaken van een stuitligging:
meerdere kinderen gehad, hierdoor is de ruimte in de baarmoeder groter
afwijkende vorm aan het bekken
afwijkende vorm aan de baarmoeder
laag- of voorliggende placenta( zie hoofdstuk hierover)
afwijkingen aan het kind zoals bv open rug.
Gelukkig worden meestal geen oorzaak gevonden en is de reden waarom het kind in stuit ligt niet bekend.
De gynaecoloog zal een echo maken ter uitsluiting van afwijkingen en ter bepaling van de grootte van het kind. Met name de grootte van het hoofdje is belangrijk.
Daarnaast zal de gynaecoloog een bekkenonderzoek bij jou verrichten om te voelen of het bekken ruim genoeg is.
Bij een hoofdligging komt het grootste deel van het kind(het hoofdje) het eerst naar buiten, mocht het bekken dan niet groot genoeg zijn, dan lukt het niet om het kind naar buiten te persen. Maar bij een stuitligging komt het grootste deel het laatst en moet je dus zeker weten dat het door het bekken kan, want het lichaampje is dan al geboren.
Voor het bekkenonderzoek wordt inwendig (via de vagina) met de vingers de botten van het bekken afgetast en gevoeld of het niet ergens vernauwd is en of er geen belemmerende uitsteeksel zitten, dit is een niet zo prettig onderzoek omdat er ver in het bekken gevoeld moet worden.
Als je al een keer normaal bevallen bent, dan weet je al dat je bekken groot genoeg is en zal er meestal worden volstaan met de echo om te kijken of het kind niet veel groter is dan de eerdere kinderen.
Tot eind 2000 was het in Nederland gebruikelijk om normaal vaginaal te bevallen als een kind in stuit lag en de controles uitwezen dat een vaginale geboorte in principe moest kunnen.
Maar eind 2000 zijn de resultaten van een groot wereldwijd onderzoek bekend geworden. Uit dit onderzoek bleek dat het risico van complicaties bij de baby bij een vaginale bevalling 12 x zo hoog zijn als bij een keizersnede en de kans op sterfte van de baby ook 4 x zo hoog is bij een vaginale bevalling. Aan dit onderzoek deden 26 landen en 121 medische centra mee. Totaal waren 2088 zwangere vrouwen met een stuitligging bij dit onderzoek betrokken, waarvan 35 in Nederland. Naar aanleiding van dit onderzoek is dus ook het beleid bij een stuitligging in Nederland gewijzigd. Ook al blijkt uit de controles dat een vaginale bevalling moet kunnen, dan nog zal de gynaecoloog de zwangere vrouw de keuze geven of zij vaginaal of via een keizersnede wil bevallen. Met andere woorden, jij moet dus een keuze maken tussen een vaginale bevalling of een keizersnede. Om deze keuze te kunnen maken moet je wel goed geïnformeerd zijn. De vereniging van gynaecologen in Nederland heeft wel wat bedenkingen bij het eerder genoemde onderzoek. In de eerste plaats wordt in Nederland heel vaak een vaginale stuitbevalling volgens de methode Bracht uitgevoerd. Dit is een bepaalde manier om de baby geboren te laten worden en er zijn gynaecologen die ervan overtuigd zijn dat de uitkomsten voor de baby beter zijn als de baby middels deze methode geboren wordt.
Daarnaast zijn de complicaties die bij de baby optreden beschreven op het moment van de geboorte en vervolgt tot 6 weken na de bevalling. Uit het onderzoek blijkt dus dat een baby een 12 keer zo hoge kans heeft op complicaties bij de geboorte, maar er is niet vervolgd wat de consequenties zijn op langere termijn. Zo is bijvoorbeeld ook een kind wat slap geboren wordt als complicatie meegeteld of een breukje in het sleutelbeen, maar dit zijn complicaties die hoogstwaarschijnlijk geen enkele consequentie hebben op lange termijn. Bovendien is er niet gekeken wat de consequenties zijn van een standaard keizersnede op de lange termijn voor de moeder. Bekend is dat vrouwen die een keizersnede hebben gehad langer nodig hebben voor herstel, er complicaties optreden als wondinfectie ed. Bovendien zal je na een keizersnede nooit meer thuis mogen bevallen en is het risico bij een volgende bevalling op complicaties verhoogd. Al met al dus geen gemakkelijke keuze waar je voor gesteld wordt als je baby in stuit ligt. Het beste zou dus zijn om stuitbevallingen te voorkomen. Helaas is dit lang niet altijd mogelijk, maar er kan zeker geprobeerd worden om meer kinderen in hoofdligging te draaien.
Tip: vraag aan de gynaecoloog wat je moet doen als de vliezen breken. Mag je gewoon blijven rondlopen en zelfstandig naar het ziekenhuis komen, of moet je direct gaan liggen en per ambulance naar het ziekenhuis worden vervoerd? Dit heeft te maken met het wel of niet ingedaald zijn van de stuit. Als het stuitje niet is ingedaald, bestaat de kans dat de navelstreng kan uitzakken. Om dit te voorkomen zou je dan moeten gaan liggen en liggend vervoerd moeten worden. Gelukkig komt dit zelden voor, maar vraag erna.
Draaien van een kind in stuitligging naar een hoofdligging (uitwendige versie)
Lange tijd was men in Nederland niet erg actief met het draaien van baby’s in stuitligging, maar door eerder beschreven onderzoek gaan er steeds meer stemmen op om bij iedere stuitligging een poging tot draaien te doen. Bij een uitwendige versie (draaien van de baby in hoofdligging) probeert de verloskundige of gynaecoloog om de baby te laten koppeltje duiken zodat hij in hoofdligging komt te liggen
Of een versie lukt hangt van een groot aantal factoren af. Zo is het belangrijk dat de versie op tijd (maar niet te vroeg) gebeurt, waarschijnlijk is 36-37 weken de beste tijd om een poging tot versie te doen. Verder is het heel belangrijk dat diegene die de versie doet ook ervaring heeft. Lang niet alle verloskundigen en gynaecologen hebben ervaring met de versie. Als jouw verloskundige of gynaecoloog geen ervaring heeft of de versie niet wil proberen kan je zeker overwegen om naar een andere verloskundige of gynaecoloog te gaan die wel ervaring heeft. Vaak kan je voor alleen de versie een consult afspreken en kan je verder gewoon bij je eigen gynaecoloog of verloskundige bevallen. Uit onderzoek is gebleken dat een versie geen verhoogd risico geeft op complicaties. Toch zijn er verloskundigen en gynaecologen die tegen de versie zijn en aanvoeren dat er allerlei enge complicaties kunnen optreden. Dit is absolute onzin. Onderzoek heeft aangetoond dat een poging tot versie leidt tot minder stuitgeboorten en dat er geen belangrijke complicaties optreden.
Het is dus zeker de moeite waard om een poging te doen en ik zou je adviseren dit zeker met je verloskundige of gynaecoloog te bespreken en indien nodig een andere verloskundige of gynaecoloog te consulteren.
Dwarsligging:
Een enkele keer(minder dan 0,5%) komt het voor dat de baby dwars in de baarmoeder ligt. Dit komt vaker voor naarmate een vrouw meer kinderen heeft gekregen, de baarmoeder heeft, door meerdere kinderen, meer ruimte waardoor het kind niet wordt gedwongen om in de lengte te gaan liggen
Daarnaast kan er een oorzaak zijn voor de dwarsligging zoals die ook zijn beschreven bij de stuitligging.
Als de baby dwars blijft liggen, kan hij natuurlijk niet normaal geboren worden. De gynaecoloog zal dan ook proberen om het kind te draaien in lengterichting.
Als dit niet lukt zal er een keizersnede moeten plaatsvinden.
Een risico bij een dwarsligging is het uitzakken van de navelstreng als de vliezen breken.
Advies: Als je baby dwars ligt aan het eind van de zwangerschap, dan moet je als je vliezen breken direct gaan liggen. Dit ter voorkoming van het uitzakken van de navelstreng.
Dus zelfs als je loopt te winkelen en je vliezen breken ga je midden in de winkel liggen en laat je een verloskundige bellen. Geen paniek…. Dit komt maar zeer zelden voor. Het breken van de vliezen gaat bij een dwarsligging gepaard met het verliezen van een flinke plons water, dus als je een druppeltje verliest zijn het meestal niet de vliezen die gebroken zijn.
van een andere site
Stuitligging
Bijna alle baby’s liggen vlak voor de bevalling in de juiste houding, met het hoofdje naar beneden. Maar een klein aantal ligt in een omgekeerde houding, ook wel stuitligging genoemd. Een stuitligging vraagt om wat extra aandacht, maar is echt geen reden tot paniek.
Hoofdje naar beneden
In de laatste weken van de zwangerschap neemt de bewegingsruimte van je baby af en gaat het kindje op zoek naar de meest comfortabele houding: met het hoofdje naar beneden. Bijna alle baby’s liggen vlak voor de bevalling in deze houding.
Andere ligging
Ongeveer een half procent van de ongeborenen ligt dwars en drie tot vier procent in omgekeerde houding, in een zogenaamde stuitligging. Dwarsliggers komen altijd met een keizersnede ter wereld, voor stuitliggers is dat niet altijd noodzakelijk.
Oorzaken stuitligging
Hoewel er bij meer dan 85% van de stuitliggingen geen aanwijsbare oorzaak te vinden is, kan een stuitligging worden veroorzaakt door:
de aanwezigheid van meerlingen.
een vrij slappe buikwand.
een voorliggende placenta.
de vorm van het bekken.
te veel vruchtwater.
afwijkingen van de baarmoeder.
Soorten stuitliggingen
Onvolkomen stuitligging: de benen liggen helemaal omhoog naast het lichaam, zodat het kind als het ware op zijn tenen kan sabbelen.
Volkomen stuitligging: de bovenbenen zijn langs het lichaam gestrekt, maar de knieën zijn gebogen als in kleermakerszit.
Half onvolkomen stuitligging: één been ligt gestrekt naar boven zoals bij een onvolkomen stuitligging, het andere been ligt naar beneden, zoals bij een volkomen stuitligging.
Voetligging: het kind ligt met één of beide benen gestrekt naar beneden, zodat een of twee voetjes onder de billen liggen.
Vroeg ontdekken
Wanneer een stuitligging vroeg genoeg wordt ontdekt, kan de verloskundige of gynaecoloog het kindje met de handen proberen te kantelen. Er wordt eerst een echo gemaakt om te bepalen of draaien mogelijk is. Dat is onder andere afhankelijk van de ligging van je baby en de hoeveelheid vruchtwater. Het meest geschikte tijdstip om de baby te draaien is bij een zwangerschap van 36 weken. Lukt het draaien niet, dan kun je vaak nog steeds via de natuurlijke weg bevallen. Dat is ter beoordeling van de gynaecoloog. Een stuitbevalling vindt wel altijd plaats in een ziekenhuis. Bij één op de drie stuitliggers vindt alsnog een keizersnede plaats.
Een vaginale bevalling is verantwoord als…
… er bij een vorige bevalling geen ernstige problemen waren, zoals een moeizame vacuüm- of tangverlossing (een gemakkelijke vacuüm- of tangverlossing de vorige keer is geen bezwaar)
… het geschatte gewicht van het kind niet te hoog is
… het hoofd van het kind voorover ligt
… er sprake is van enige indaling in het bekken
… de ontsluiting en de uitdrijving goed vorderen
Wat verloopt anders bij een stuitbevalling?
De ontsluitingsfase verloopt niet anders dan bij een bevalling van een kind in hoofdligging. Wel worden de harttonen nauwkeurig gecontroleerd door middel van een CTG (cardiotocogram). Dit gebeurt soms via je buikwand, maar vaak wordt een elektrode op de bil van je kind geplaatst na het breken van de vliezen. Ook de sterkte van de weeën worden vaak gemeten. Krijg je persdrang, dan is het echt heel belangrijk dat je volledige ontsluiting hebt. Bij een stuitgeboorte maakt men bijna altijd een dwarsbed: het onderste gedeelte van het verlosbed wordt weggehaald en je plaatst je benen in beensteunen. De gynaecoloog kan er dan beter bij om te helpen met de geboorte. Zijn billen of beentjes als eerste geboren, dan is het zaak dat ook het hoofdje vlug komt. Daarbij drukt een assistent vaak boven je schaambeen, om ervoor te zorgen dat het hoofdje goed het bekken passeert.
Misschien in de couveuse
In vergelijking met kinderen die in hoofdligging worden geboren, komen kindjes na een stuitbevalling (vaginaal en via een keizersnede) wat vaker in de couveuse terecht, vanwege bijvoorbeeld een moeizame start van de ademhaling.
Een stuitligging vraagt extra aandacht, maar is geen reden tot paniek
Thx
Al hoop ik dat het bekkenonderzoek niet nodig is… :roll:
Stijn was ook een stuitkindje. Kontje eerst. Heb ook allerlei onderzoeken gehad, maar ze hebben bij mij niet het bekkenonderzoek gedaan zoals beschreven.
Ik heb in zo’n tunnel gelegen en dan scannen ze je. Ook niet echt een pretje want je moet stil blijven liggen en bij iedere ademhaling raakt je buik bijna de tunnel, zeg maar.
Ik heb geprobeerd vaginaal te bevallen, maar uiteindelijk kreeg Stijn het benauwd en is het uiteindelijk alsnog een keizersnee geworden.
Idien het mij weer overkomt, begin ik er niet meer zelf aan maar wil ik gelijk een keizersnee. Kunstmatige weeen zijn echt geen pretje…
@euf wrote:
Claudia waarom koos jij voor de ks als ik vragen mag? fijn om te lezen dat je er nog steeds blij mee bent. Is het je meegevallen?
Ik koos voor de ks omdat ik geen vaginale stuitbevalling wilde doen. Heel vaak draait dit nl. toch nog uit op een ks. Het herstel van een ks duurt over het algemeen wel wat langer, maar bij een normale bevalling kun je ook flink lang moeten herstellen. :?
Ik heb positief aan de ks ervaren: geen weeën, ook geen naweeën. Fijn om te weten wanneer het gaat gebeuren ipv afwachten totdat het eens gaat beginnen. Mijn man vond het ook heel fijn. Mijn herstel ging heel goed, ik kon nadat ik uit het zkh was weer goed lopen enzo, wel flink mijn rust genomen hoor, en absoluut niet getild (behalve de baby :mrgreen:).
Dus hier absoluut geen nadelen eraan, behalve dat je 4 dagen in het zkh bent. Maar dat kan bij een gewone bevalling ook gebeuren.